मेरो नाम दुर्गाबहादुर राना हो । घर मेरो सल्यान । प्रहरीमा जागिर खाएको १६ वर्ष पुग्नै लाग्यो । आज जे घटना भयो त्यसलाई दुर्घटनामा परिणत हुनबाट रोकेकोमा धेरै खुशी भएको छु ।  बुधवार बिहान ७ बजे देखिनै निर्वाचन शुरु भएको हो । दाङको तुल्सीपुर उपमहानगरपालिकाको वडानम्बर ३ को अम्बाक मतदान केन्द्रमा हामी सई साबको नेतृत्वमा खटिएका थियौं । निर्वाचन राम्रैसँग भइरहेको थियो ।

अम्बाक गहिरो ठाउँमा पर्छ । मतदान केन्द्रको पूर्वी भेगमा अलिकति उकालो ठाउँ छ । उकालोमा जंगल समेत छ । मतदान चलिरहेको केही समयपछि जंगलतर्फबाट आएको एउटा वस्तु मतदाताहरू लाइन लागेको ठाउँमा खस्यो ।
मलाई त लागेको थियो, त्यो बच्चाहरूले फालेको ढुंगा हो । तर त्यो म भएभन्दा एक मिटर मात्रै टाढा खस्यो । खस्नेबित्तिकै मैले देखें, त्यो ग्रिनेड थियो ।

मैले तत्कालै त्यसलाई समातेर जताबाट आएको हो त्यतै फालिदिएँ । मतदानमा आएका जनता बचाउनु मेरो कर्तव्य थियो । मैले त्यहाँबाट फालेको ५ सेकेन्डपछि त्यो ग्रिनेड पड्कियो । त्यो बम चौरमा पड्किएको भए ठूलो क्षति पनि हुन सक्थ्यो ।

आगो बलिरहेको ग्रिनेडलाई मैले केही पनि नसोची च्याप्पै समातेर मिल्काएँ । पड्किएपछि जनताहरू त्रसित भए । भाग्न खोजे । तर हामीले उहाँहरूलाई कन्भिन्स गरेपछि फेरि मतदान सुचारु भयो ।

मैले २०५८ सालमा जागिर खाएको हुँ । ६ महिनापछि मेरो सेवाअवधि १६ वर्ष पुग्छ । त्यसपछि म पेन्सनमा जाने बाटो पनि खुल्छ । जागिरको अन्तिम समयमा आएर मैले एउटा उदाहारणीय काम गर्न पाएकोमा खुशी छु । मलाई मेरा सिनियरहरूले बधाई दिए । प्रशंसा गरे । संकटकालमा जागिर खाइयो । गणतन्त्र आएपछि बम नियन्त्रण गरियो । जागिर सकिनै लाग्दा यस्तो लेखेको रैछ ।

यहाँका जनताले पनि मलाई बधाई दिइरहेका छन् । सम्मान गरिरहेका छन् । निकै खुसी लागेको छ । अहिले मतदान सकिएको छ । हामी मतपेटिका पोको पार्ने काममा लाग्दैछौं ।

(लोकान्तरका विशाल भट्टराईसँग हवल्दार दुर्गाबहादुर रानाले टेलिफोनमा गरेको कुराकानीमा आधारित)

---

---