कात्तिक २८, २०८०
गोपी मैनाली कविहरूले केका लागि कविता लेख्छन् भन्नेमा मत्यैक्यता पाइँदैन । कोही आनन्दका लागि भन्छन्, त कोही उपयोगिताका लागि । अझ कोही त अभिव्यञ्जनाको अर्को उद्देश्य नै हुँदैन भन्ने गर्छन् । ...
फागुन १७, २०७४
जनकपुरधाम, १७ फागुन– एउटा यस्तो सम्मेलन, जहाँ सबैभन्दा ठुलो मुर्ख (महामुर्ख)को उपाधि लिन तछाड मछाड हुन्छ । त्यसमा पनि त्यो महामुर्खको उपाधि लिन सामान्य व्यक्तिमात्र नभइ समाजमा ‘विद्वान’ कहलिएका व्यक्तिहरू, बुद्धिजीविहरू, लेखक, साहित्यकार, कलाकार, पत्रकार, राजनीतिक दलका नेताहरूबीच प्रतिस्पर्धा हुन्छ । प्रतिस्पर्धामा उत्रिनेमध्ये एकजनाले ‘महामुर्ख’को उपाधि पाउँछन् भने अन्य प्रतिस्पर्धीहरु विभिन्न शीर्षकमा ‘मुर्ख’को उपाधि पाउँछन् ।
जनकपुरमा मिथिला नाट्य कला परिषद जनकपुरद्वारा हरे वर्ष फागु पूर्णिमाको अबसर पारेर होली बिशेष २ दिने कार्यक्रम आयोजन गरिन्छ । एक दिन होली (होरी) महोत्सव र अर्को दिन महामुर्ख सम्मेलनको कार्यक्रम आयोजन गरेर महामुर्खको उपाधि दिने गरिन्छ ।
उक्त सम्मेलनमा मैथिली भाषा क्षेत्रका साहित्यकार तथा कवि र लेखकहरूद्वारा बिभिन्न हास्य कबिता तथा गजलहरूको बाचन हुन्छ । कविहरूले कवितामार्फत समसामयिक विषय, राजनीतिक अवस्था तथा विभिन्न किसिमका समस्याहरूप्रति व्यंग्य गर्छन् ।
मिथिलामा होलि पर्ब मनाउँदा यसरी नै होलीका गीत तथा गजलहरू गाएर व्यंग्य गर्ने ठूलो अवसर प्राप्त हुन्छ । यो अवसरमा गरिने कुरालाई सामान्य (व्यंग)का रुपमा लिइने भएकाले पनि कविहरुले मौकाको सदुपयोग गर्न छुटाउँदैनन् ।
कार्यक्रमको उद्घाटन मिनापका कलाकारहरूले एउटा नाट्य छनिकाबाट गर्छन् । यसपटक मिथिलामा भाषा विवाद देखिएकाले नाट्य छनिका पनि भाषा बिबादमै केन्द्रित थियो । मिथिलामा बोलिने मातृभाषा मैथिली नै भए पनि बोली (बोल्ने शैली) मात्र फरक भएका कारण त्यो भाषा मैथिली नभएको भनेर अनावश्यक रूपमा ठेठी तथा अन्य भाषा हो भनेर बिबाद देखाईनु, मातृभाषा मैथिली भए पनि सांसदहरूले आफ्नो मातृभाषा मैथिलीमा शपथ नलिएर हिन्दी भाषामा सपथ लिएको विषयलाई समेत आज मिनापले मञ्चन गरेको उक्त नाटकमा समेटिएको थियो ।
कसले पाए ‘महामुर्ख’को उपाधि ?
राष्ट्रियसभा सदस्य तथा राष्ट्रिय जनता पार्टी नेपालका केन्द्रीय उपाध्यक्ष समेत रहेका ब्रिखेशचन्द्र लालले यस वर्ष महामुर्खको उपाधि प्राप्त गरेका छन् । मैथिली, नेपाली अंग्रेजी र हिन्दी सहित बहुभाषी भए पनि पद, प्रतिष्ठा वा पुरस्कारको कुनै पनि लोभ लालच नगरी आफ्नो मातृभाषा मैथिलीमा सेवा गरेका कारण उनको योगदानलाई सम्मान गर्दै आयोजक मिनापले २०७४ सालको महामुर्ख उपाधि सहित प्रशस्ती पत्र प्रदान गरेको जनाएको छ । त्यसै गरी अन्य बिधाहरुको शीर्षकसहित मुर्खका अन्य व्यक्तिलाई मुखको उपाधि प्रदान गरिएको छ ।
जनकपुर उपमहानगरपालिकाको उपमेयर रिता देबी मिश्रलाई मैनाबतिको, प्रदेश सांसद राम आशिष यादवलाई हराशंखको, प्रदेश सभा सांसद परमेश्वर साहलाई लोढाशंकरको, महोत्तरीको मटिहानी नगरपालिकाका मेयर हरि प्रसाद मण्डललाई हिरामन (मुर्ख)को उपाधि प्रदान गरिएको छ ।
यस्तै वीरगंजका पत्रकार महेश दासलाई बंशकुरहैरको, अधिवक्ता रेखा झालाई अदलबदलीको, प्रतिनिधिसभाका सांसद प्रमिला देवी दासलाई दिलतोडीयाको, जनकपुर उद्योग बाणिज्य संघका अध्यक्ष ललित कुमार साहलाई गिरगीटीयाको, मैथिली बिकाश कोषको अध्यक्ष जीवनाथ चौधरीलाई बज्रकीटको, साहित्यकार ब्रजमोहन झालाई चपाटनन्दनको, हंसपुर नगरपालिकाका मेयर रामग्यान मण्डललाई खेशारिलालको र जिल्ला क्रिकेट संघका अध्यक्ष हीरा भगतलाई मुसरिलाल (मुर्ख)को उपाधि प्रदान गरियो ।
प्रतिनिधि सभाका सांसद मुक्ता कुमारी यादव र हंसपुर नगरपालिकाकी उपमेयर रेनू देवी झालाई पनि मूर्खको उपाधि प्रदान गरिएको छ । उपाधि प्राप्त गर्न सफल भएका व्यक्तिलाई बिभिन्न तरकारीसहितको माला पहिर्याइएको थियो भने ब्यंगात्मक तस्वीर सहितको चित्रकला पनि प्रदान गरिएको थियो । महामूर्ख सम्मेलनमा हजारौं दर्शकहरू सहभागी भएका थिए ।
यसअघि माओबादी केन्द्रका नेता रामचन्द्र झा, एमाले नेता शीतल झा, राजनीतिक विश्लेषक सीके लाल, एमाले नेता शत्रुघन महतो लगायतले महामुर्खको उपाधि प्राप्त गरिसकेका छन् । बिगत २२ बर्षदेखि मिनापले महामुर्ख सम्मेलनको आयोजन गर्दै आएको छ । मिनापका पुर्ब अध्यक्ष सुनील कुमार मल्लिकका अनुसार मैथिली भाषा, साहित्य, कला, संस्कृति तथा अधिकारको क्षेत्रमा काम गर्ने मैथिली अभियान्ताहरूलाई महामुर्ख तथा बिभिन्न तहका मुर्खहरूको उपाधि प्रदान गरिन्छ । मिनापले आफै कार्यदल गठन गरेर ती उपाधि कसलाई प्रदान गर्ने भनेर निर्णय गर्ने गरेको मल्लिक बताउँछन् ।
गोपी मैनाली कविहरूले केका लागि कविता लेख्छन् भन्नेमा मत्यैक्यता पाइँदैन । कोही आनन्दका लागि भन्छन्, त कोही उपयोगिताका लागि । अझ कोही त अभिव्यञ्जनाको अर्को उद्देश्य नै हुँदैन भन्ने गर्छन् । ...
त्यो शिक्षकले पढायो, नेता बन्न सिकायो र त आज देशको बागडोर चलाइरहेका छौ । त्यो शिक्षकले पढायो, कर्मचारी बन्न सिकायो र त आज देशको प्रशासन चलाइरहेका छौ । त्यो शिक्षकले पढायो, डाक्टर बन्न सिकायो र त आज हजारौ...
सानीमा भेट्न चितवन गएको थियो गोपाल चार दिन हिँडेर । राप्ती किनार नजिकको सानो गाउँमा बस्दै आएकी थिइन् उनी, जो पहाडमा खान लाउन नपुगेपछि केही वर्ष अघि पुगेकी हुन् त्यतातिर । त्यतिबेला अहिलेजस्तो यातायातको साधन...
असोज तेस्रो साता बिहीबार, बुकीबाट गोठ औल झर्ने दिन । लाहुरेहरू आउनु र बुकीबाट गोठालाहरूको हुल गाउँमा झर्नु दशैंको रौनक हो । ‘भोलि साँझ डाँफे चराउन जाने’, सुत्ने बेला गोठमा सल्लाह भयो । घर...
लेखक एवं पत्रकार अखण्ड भण्डारीको उपन्यास ‘बोरा’ विमोचन भएको छ । अन्नपूर्ण पोस्ट दैनिकका प्रधान सम्पादक भण्डारीको ‘बोरा’ उपन्यास शुक्रवार काठमाडौंमा आयोजित कार्यक्रममा विमोचन गरिए...
गुणराज ढकाल सामाजिक सञ्जालमा अभ्यस्त हुन थालेपछि अध्ययन गर्ने बानी निकै घटेको छ । सामाजिक सञ्जालमा आउने टिप्पणीबाटै हामीले आफ्नो दृष्टिकोण बनाउने गर्दछौं । विषयको गहिराइसम्म पुगेर अध्ययन तथा विश्लेषण गर...
हामी १५औं अन्त्य गरेर १६औं योजनाको तयारीमा जाँदै छौं । दलका शीर्ष नेताबीच १६औं योजनाको विषयमा छलफल भएको छ । १५औं योजनाको असफलता र नमिलेका कुरालाई १६औं मा सुधार्छौं । हाम्रो गन्तव्य कहाँ हो भन्ने संविधानले ...
सच्चा लोकतन्त्रमा सिमान्तमा रहेको नागरिकले पनि यो देश मेरो हो भन्ने अनुभूति गर्न सक्नेछ- माहात्मा गान्धी । माथि गान्धीको भनाइ किन उद्धृत गरिएको हो भने नयाँ वर्षको आगमन भैसकेको छ र २०८० को बिदाइ बडो हर्षपूर्वक...
एक दिन काम विशेषले नयाँ सडकतिर गएको थिएँ, मोबाइल टिङटिङ गर्यो । हेरेँ पुराना मित्र जयदेव भट्टराई, सम्पादक मधुपर्क (हाल अवकाश प्राप्त) ले सम्झेका रहेछन् । हामी दुई लामो समयसम्म सँगै रह्यौँ, कहिले गोरखापत्र...