×

NMB BANK
NIC ASIA

अधिकार खोज्ने त्यो अधबैंसे ...

जेठ ५, २०७५

NTC
Sarbottam
Premier Steels
Marvel

सिन्धु -  

Sagarmatha Cement
Muktinath Bank

काठमाडौंको सुन्धारा हुँदै जाँदा त्रिपुरेश्वर चोक नपुग्दै दायाँपट्टी घरेलु तथा साना उद्योग विभागको कार्यालय आउँछ । त्यही ढोकाभित्र छिर्दा कम्पनी रजिष्ट्रारको कार्यालय पनि छ । जहाँ साना तथा ठूला सबै कम्पनीहरू दर्ता तथा नविकरण गरिने लगायत कम्पनी सम्बन्धि सबै काम हुने गर्छन् ।


Advertisment
RMC TANSEN
IME BANK INNEWS
shivam ISLAND

गत वर्षको अन्तिम समय चैततिर म एकजना साथीको कम्पनीको काम लिएर त्यहाँ पुगे । साथी टाढा भएकाले विभिन्न कुराहरू बुझिदिन भनेको थियो ।


Advertisment
Nabil box
Kumari

कार्यालयको बाहिर पुग्दा लाग्यो, मानौं म साँझ पर्दा रत्नपार्कमा पुगेको एक फुर्तिलो ‘पुरुष’ हुंँ । अझै भनुँ हरेक समसाँझ कृत्रिम उज्यालोभित्र छायासँग लुकामारी गर्दै रत्नपार्कको सेरोफेरो जे हुन्छ त्यस्तै त्यस्तै....... । 

Vianet communication
Laxmi Bank

फरक यति हो, रत्नपार्कमा प्रत्येक समसाँझका कथाहरूले अधिकांश प्रहरीलाई शरीर घुस माग्न भन्छ, ती युवतीलाई खाइलाग्दो पुरुषसँग हिँड् है भन्छ । 

कम्पनी रजिष्ट्रारको कार्यालयको गेट भित्र नयाँ मान्छे छिर्ने बित्तिकै आउने पाँच सात जना बिचौलिया लेखनदासहरू देख्दा मेरो मनमा एक जिज्ञासा पलायो ।

मनमनै सोचें, ‘काला कोट र ढाका टोपीमा सजिएर ठगी गर्ने मानिसहरूले बोल्ने भ्रष्टाचार बिरुद्धका नारा र अबैधानिक भनिएको त्यो पेशामा बाध्यताबस देह बेच्ने ती युवतीको फाइदा उठाउने पुरुषहरूले लेख्ने भद्रता र आदर्शका कवितामा फरक होला ?’

देखिएका दृष्य अनौठा थिए, माथि भनेझैं बिकृत थिए । म सरासर कार्यालय परिसरको एक साघुँरो स्थानमा गएर बसे । बसिनसक्दै मलाई ८ जनाले सोधे, तीमध्ये एकजना महिला पनि थिइन्, सबैको एउटै प्रश्न थियो, ‘के सहयोग गरुँ ?’

सबैको सोधाइलाई वेवास्ता गर्दै बसें । एकछिनमा एक जना अधबैंसे पुरुष सरासर मेरो छेउमै बस्न खोजे ।

बस्ने ठाउँ सानो भएकाले म अप्ठ्यारो मान्दै अलिकति सरेँ । उनी मेरो नजिकै बसे र सोधे, ‘बहिनी केही काम थियो ।’

मैले सजिलो उत्तर दिएँ, 'थोरै सोधपुछ थियो गर्मी भएर एकछिन बसेको ।’

‘के सोधपुछ गर्नुपर्यो यो भित्र त साह्रै झण्झट हुन्छ, यो निकै नराम्रो ठाउँ हो बहिनी ।’ उसले निर्जिव ठाउँ र त्यो महत्त्वपूर्ण कार्यालयलाई दोषी बनाएर आफ्नो कर्तुत देखाउँन खोज्यो ।

म मौन रहें ।

मेरो मौनताको फाइदा उठाउँदै झण्डै २ मिनेटको मौनता चिर्दै उसले म माथि सहानुभूति देखायो । ‘बहिनी तपाई त नयाँ हुनुहुन्छ जस्तो छ, म सहयोग गर्छु बहिनीलाई ।’ उसले सिधासिधा अधिकारै जमाएरझैं भन्यो ।

मलाई उसको भित्री कुरा बुझ्न मन लाग्यो ।

उसको शिरदेखि गोडासम्म एक चोटी हेरेँ ।

‘ढाका टोपी, कालो कोट र पाइन्ट, कालो टलक्क टल्केका जुत्ता, हँसिलो अनुहार........’  निकै भलादमी लाग्थ्यो ।

मेले सोधें, तपाई के गर्नुहुन्छ ?

उसले निर्धक्क जवाफ दियो, ‘म तपाई जस्ताहरूलाई सहयोग गर्छु ।’

‘मलाई के सहयोग गर्नुहुन्छ ?’ मैले कडा शैलीमा जवाफ दिएँ ।

ऊ अली हच्कियो र भन्यो, ‘सहयोग चाहिएमा......।’

उसलाई हेर्दै मुस्कुराउँदै मैले भने, ‘मेरो एउटा कम्पनी दर्ता गर्नुछ...।’

मेरो मुस्कानले उसलाई फेरि आश पलाएछ क्यार..... मेरो प्रश्न नसकिदै उसले भन्यो, ‘त्यो सबै म गरिहाल्छु नि बहिनीको लागि, म वकिल हुँ ।’

ऊ बोल्दै गयो, ‘मेरो अफिस पनि छ, कम्पनी दर्ता गरेको सबै गर्दा एक लाख जति तिरे पुग्छ । तपाई अफिसमा आउनुपर्दैन सबै काम यहीँबाट हुन्छ ।’

अरु सबैले ठग्ने र आफू मात्रै सत्यमा टिक्न सकेको भावका साथ ऊ बोल्न थाल्यो । मैले ध्यान पूर्वक सुनें । १५ मिनेटको त्यो बसाइपछि मैले भोलि उही समयमा आवश्यक कागजपत्र लिएर आउने प्रतिबद्धता गर्दै त्यहाँबाट हिँडे । 

मलाई त्यो मान्छेको वास्तविकता बुझ्ने तिब्र इच्छा मनमा पलाइसकेको थियो । त्यसैले साथीको कुरा बुझ्न त्यति हतार नगरी भोलि फर्किने योजना बुन्दै म गेटबाट बाहिर निस्किएँ ।

मेरो पेशा, मेरो घर वा मेरोबारे प्रयाप्त जानकारी नै नलिइ बनावटी संवेदनाभित्रका ठगी भाव बोल्ने त्यो मान्छेका कुरा मनभरी राख्दै त्रिपुरेश्वरतिर लागेँ।

मध्यान्हको टन्टलापूर घाम छिचोल्दै दिउँसो १ बजेको एउटा कार्यक्रमका लागि म हतार हतार त्रिपुरेश्वरको वर्ल्ड ट्रेड सेन्टरमा पुगेँ। त्यहाँ कमिसनखोरीको चपेटामा उपभोक्ता कसरी परिरहेका छन् भन्ने बारे एउटा छलफल थियो । तातो गर्मीबाट वर्ल्ड ट्रेड सेन्टरभित्र छिर्दा अली राहत महशुस गरेँ ।

मसँग १५ मिनेट बाँकी रहेकाले यताउता टहलिए । ठिक १ बजे म सरासर कार्यक्रम हलमा प्रवेश गरेँ । तर कर्यक्रम शुरु हुने छाटकाँट थिएन । आयोजक मध्येका ३/४ जना सहित करिब १० जनाको उपस्थित थियो । म पनि त्यहाँ थपिए । बुझ्दा कार्यक्रम शुरु हुन अझैं   आधा घण्टा लाग्ने जानकारी पाइयो ।

खल्तीबाट मोबाइल झिकें, अफिसमा ढिला हुनेबारे एउटा म्यासेज गरेँ । फेसबुक स्क्रोल गर्न थाले । फेसबुकका नोटिफिकेसन हेर्दा एउटा फ्रेण्ड रिक्वेष्ट आएको रहेछ ।

क्लिक गरेर हेरेँ  । प्रोफाइन चेक गरेँ । चार पाँच वटा प्रोफाइल पिक्चर पनि हेरे । त्यही मान्छे थियो, जसलाई एक घण्टा अगाडि भेटेर छुट्टिएकी थिएँ । 

उसको फेसबुक प्रोफाइल हेर्दा झनै भद्र लाग्यो । ‘आफैंले आफैंलाई सोधे गल्ती त सोचिनस् ?’ ऊ आफै उपभोक्ताको अधिकारका लागि लड्ने मान्छे रहेछ । उसको फेसबुक प्रोफाइलमा उसले थुप्रै ठाउँमा उपभोक्ताको अधिकारका लागि चर्को भाषण गरेका भिडियोहरू पनि पोष्ट भएका थिए । उसको टाइमलाइनमा अरु निकै आदर्शवादी भनाइहरू पनि थिए ।

एउटा भनाइ घतलाग्दो थियो, ‘आफूभन्दा राम्रो कुरा बोल्नु वा लेख्नु महापाप हो । जस्तै–ठगले ठगीबिरुद्ध कहिल्यै बोल्नु हुँदैन ।’

मैले फेरि त्यही सोचें कि, ‘काला कोट र ढाका टोपीमा सजिएर ठगी गर्ने मानिसहरूले बोल्ने भ्रष्टाचार बिरुद्धका नारा र अवैधानिक भनिएको त्यो पेशामा बाध्यताबस देह बेच्ने ती युवतीको फाइदा उठाउने पुरुषहरूले लेख्ने भद्रता र आदर्शका कवितामा के फरक होला ।’ 

म सोचिरहेँ.. कार्यक्रम शुरु नहुँदासम्म..... ।

hAMROPATRO BELOW NEWS
TATA Below
असोज ३, २०८०

त्यो शिक्षकले पढायो, नेता बन्न सिकायो र त आज देशको बागडोर चलाइरहेका छौ । त्यो शिक्षकले पढायो, कर्मचारी बन्न सिकायो र त आज देशको प्रशासन चलाइरहेका छौ । त्यो शिक्षकले पढायो, डाक्टर बन्न सिकायो र त आज हजारौ...

कात्तिक ८, २०८०

असोज तेस्रो साता बिहीबार, बुकीबाट गोठ औल झर्ने दिन । लाहुरेहरू आउनु र बुकीबाट गोठालाहरूको हुल गाउँमा झर्नु दशैंको रौनक हो । ‘भोलि साँझ डाँफे चराउन जाने’, सुत्ने बेला गोठमा सल्लाह भयो । घर...

मंसिर ४, २०८०

विसं २०७९ को मदन पुरस्कार प्राप्त गरेको ‘ऐँठन’ उपन्यासका लेखक विवेक ओझालाई गृहनगर टीकापुरमा विभिन्न संघसंस्थाले सम्मान गरेका छन् । ओझालाई नेपाल रेडक्रस सोसाइटी टीकापुर उपशाखा, उद्योग वाणिज्य सङ्घ, ...

कात्तिक ८, २०८०

पहाडमा उखु पेलेर खुदो पकाउने समय पारेर मधेशको गर्मी छल्न राजेन्द्र काका (ठूलो भुँडी लागेकाले हामीले मोटे अंकल भन्थ्यौं) गुल्मीको पहाड घरमा आउँथे । चैत–वैशाखको समयमा कोलबाट पेल्दै गरेको उखुको रस, रसेट...

असोज ५, २०८०

वरिष्ठ मुटु रोग विशेषज्ञ डा. ओम मूर्ति ‘अनिल’द्वारा लिखित पुस्तक ‘जीवन्त सम्बन्ध’  लोकार्पण गरिएको छ। शुक्रबार राजधानीको बसुन्धरामा एक कार्यक्रमकाबीच लेखक डा. ओम मूर्तिकी आमा राजकुमा...

मंसिर २, २०८०

गोपाललाई सानैदेखि धूमपानको लत बसेको थियो, शायद संगतको प्रभाव भनेको यही हुनुपर्छ । घरमा बाबुदाजुहरू हुक्का तान्थे । त्यति बेलाको चलन के भने सबैभन्दा सानोले तमाखु भर्नुपर्ने । त्यतिसम्म त ठीकै थियो, सल्काएर समे...

अपराजित जनयुद्धको पराजित कथा

अपराजित जनयुद्धको पराजित कथा

चैत १४, २०८०

सामान्यतः मानव समाजको आजसम्मको इतिहास जनयुद्धको इतिहास हो भन्दा फरक पर्दैन । किनकि, समयका प्रत्येक खण्डमा चाहे ती स्पाटाहरू होउन् या चार्टिष्टियन, सिलेसियाली होउन् या कम्युनाडोहरू अनि वोल्सेभिक–भियतकङ्&ndash...

निर्मोही राज्य र युगीन अवतारको प्रतीक्षामा नेपाली समाज

निर्मोही राज्य र युगीन अवतारको प्रतीक्षामा नेपाली समाज

चैत १२, २०८०

रूढिवादी र पछौटे समाजले सधैँभरि अवतारको प्रतीक्षा गर्दछ । प्रतीक्षा गर्नेले आफू केही पनि कर्म गर्दैन र उसलाई पौरखमा त्यति विश्वास पनि हुँदैन ।  सामान्यतया व्यक्तिगत जीवनमा भाग्य र सामाजिक जीवनमा अवतारको प्रत...

सत्यको खोजी

सत्यको खोजी

चैत १०, २०८०

कसैले आएर सत्य भनेको के हो ? भनेर सोध्यो भने हामी अलमलिन्छौँ । कसैले केही भनौँला कसैले केही । अझ कसैले त सत्य भनेको सत्य नै हो भन्न पनि बेर लगाउन्नौँ । तर सत्य त्यो मात्र होइन । सत्य भनेको हामी आफैँ हौँ । सत्य...

x