मंसिर १४, २०८०
प्रगतिशील राजनीतिको 'फ्रन्टलाइन'मा देखिने नेताहरू जति कठोर हुन्छन्, त्यो भन्दा बढी ‘इमोसनल र सेन्टिमेन्टल’ पनि हुन्छन् । त्यस्तै ‘इमोसनल फिलिङ्स’का बाबजुद परिस्थितिले कठोर बन्दै गएक...
साउन ३१, २०७५
काठमाडौं – वि.सं. २०६० सालमा राम्रो कामका लागि मलेसिया पठाइदिने भन्दै सुनसरीका देवीप्रसाद दाहालसँग नेपाल डाइनेस्टी ओभरसिस प्रा.लि. नामको म्यानपावर कम्पनीले एक लाख रुपैँया माग्यो ।
राम्रो काम भनेपछि दाहालले साउन ६ गतेका दिन उक्त म्यानपावर कम्पनीका सञ्चालकद्वय गोपाल थापा मगर र जयराम पौडेलाई एक लाख बुझाए ।
कम्पनीले विदेश जाने योजनामा रहेका अन्य व्यक्तिलाई पनि ल्याएमा दाहाललाई छुट समेत दिने बतायो ।
विदेश पठाउन प्रोसेसिङका लागि शुरुमा २५ हजार चाहिने भन्दै कम्पनीले युवाहरूसँग २५/२५ हजार जम्मा गरेर ल्याउन भनेको थियो ।
दाहालले आफूले छुट पाउने आशामा गाउँका ५ जना युवासँग २५ हजारका दरले पैसा पनि उठाइसकेका थिए । तर उक्त म्यानपवार कम्पनीले दाहाललाई भनेको समयमा विदेश पठाएन ।
आफैंलाई समेत विदेश जान भिसा आउँदैछ भनेर म्यानपावरवालाले झुलाउन थालेपछि उनले गाउँका युवाहरूसँग उठाएको पैसा फिर्ता गरिदिए ।
‘मैले १ लाख भने अगाडि नै बुझाइसकेको थिएँ । त्यो म्यानपवारवालाले खाइदिए,’ दाहालले लोकान्तरसँग भने, ‘म आफैँलाई समयमा विदेश नपठाएपछि गाउँका पाँचजना भाइहरूको पैसा मैले म्यानपावरलाई नदिई उनीहरूलाई नै फिर्ता गरिदिएँ ।’ अन्ततः दाहालको पैसा फस्यो ।
विदेश पठाइदिन्छु भनेर नपठाएपछि दाहालले श्रम तथा रोजगार प्रर्वद्धन विभाग बानेश्वरमा २०६० साल माघ २६ गते निवेदन दिए । म्यानपावर कम्पनीलाई दिएको एक लाख रुपैँयाको बिलको प्रमाण दाहालसँग थियो ।
निवेदन दिएको करीब डेढ वर्षपछि विभागले आफूलाई पाँच हजार रुपैयाँ मात्रै दिलाएको उनले बताए ।
उनले भने, ‘मलाई त्यतिबेला ल तपाईले पाँच हजार रुपैयाँ पाउनुहुन्छ भनेर दिए । मैले त्यो पैसा लिएँ । पछि बुझ्दा म्यानपावरले खाएको मेरो पूरै पैसा फिर्ता पाउने रहेछु भन्ने थाहा पाएपछि मैले फेरि उजुरी गरेँ ।’
व्यजसहित ३ लाख तिरे ऋण !
२०६० सालमा दाहाल भर्खरै स्नातक तहको परीक्षा सकेर बसेका थिए । घरमा बुबा, आमा र हजुरआमा र उनी मात्रै थिए । स्नातकसम्मको पढाइसँगै घरको जिम्मेवारी पनि बढ्दै थियो ।
त्यही जिम्मेवारी पूरा गर्न दाहालले विदेश जाने योजना बनाएका थिए । विदेश गएर धन कमाउने आशामा दाहालले गाउँमा साहुसँग एक लाख रुपैँया ऋण लिएर म्यानपावर कम्पनीलाई बुझाएका थिए ।
तर म्यानपवार कम्पनी पैसा लिएर भागेपछि उनी विदेश जान पाएनन् ।
स्नातक तहको परीक्षा दिएर बसेका दाहालले नेपाल रेडक्रस सोसाइटीमा जागिर पाए । उनले नेपालमै गरेको जागिरबाट साहुसँग लिएको ऋणको ब्याजसहितको रकम तीन वर्ष लगाएर तिरेको बताए ।
‘साहुबाट विदेश जान लिएको ऋण ब्याज समेत गरेर तीन लाख तिर्नुपर्यो । मेरो तीन वर्षको कमाइ साहुको ऋण तिर्दैमा सकियो,’ उनले पछुतो मान्दै भने, ‘त्यो बेलामा एक लाखमा काठमाडौंमा चार आना जग्गा आउँथ्यो । त्यतिबेला काठमाडौंकै जग्गामा लगानी गरेको भए अहिले म दुई करोडको मालिक हुन्थेँ । यसरी दैनिक विभाग धाउनु पर्ने पनि थिएन ।’
१५ वर्षमा २० पटक धाए विभाग
दाहालले १५ वर्षको समयअवधिमा उक्त म्यानपावर कम्पनीविरुद्ध चारपटक उजुरी दिइसकेका छन् । उनी २० पटकभन्दा बढी वैदेशिक रोजगार विभाग धाइसकेका छन् । दाहालले विभागलाई म्यानपवार सञ्चालकलाई कारवाही गर्ने/नगर्ने जानकारी दिनुस् भनेर समेत निवेदन दिए । तर विभागका कर्मचारीले हुँदैछ भनेर टार्ने गरेको उनको गुनासो छ ।
‘मैले चारपटक निवेदन दिइसकेको छु । विभागले म्यानपवारलाई कारवाही गर्ने मनसाय नै राख्दैन । भरसक आलटाल मात्रै गर्ने नियत राखेको छ,’ उनले गुनासो गरे, ‘केही दिनअघि पनि गएको थिएँ । खोज्दैछौं, गर्दैछौं मात्रै भन्छन् ।’
म्यानपावर कम्पनीको धरौटी रकम वा सञ्चालकको सम्पत्तिबाट पीडितको रकम दिलाउनु पर्ने भएपनि विभागले पीडितलाई बेवास्ता गरेको उनको आरोप छ । उनले आफूले वैदेशिक रोजगार विभागमा लिएको निवेदन र म्यानपावरको फाइल नै गायव गरिएको र आफूलाई झुलाउने मात्रै गरेको गुनासो गरे ।
यता वैदेशिक रोजगार विभागले भने उक्त म्यानपवार कम्पनी खारेज भइसकेको जनाएको छ ।
वैदेशिक रोजगार विभागका महानिर्देशक दिलिपकुमार चापागाइँ म्यानपवार कम्पनीको धरौटी रकमबाट ठगीमा परेकाहरूको रकम फिर्ता गरेपछि मात्रै कम्पनी खारेज गरिने बताउँछन् ।
सुनसरीका दाहालले क्षतिपुर्ति नपाएको विषयमा प्रश्न गर्दा उनले भने, ‘हामीले पीडितलाई क्षतिपुर्ति भराएर मात्रै कम्पनी खारेजी गर्छौं । धेरै पुरानो केस रहेछ । यो विषयमा बुझ्न समय लाग्छ । म बुझेर जानकारी दिन्छु ।’
प्रगतिशील राजनीतिको 'फ्रन्टलाइन'मा देखिने नेताहरू जति कठोर हुन्छन्, त्यो भन्दा बढी ‘इमोसनल र सेन्टिमेन्टल’ पनि हुन्छन् । त्यस्तै ‘इमोसनल फिलिङ्स’का बाबजुद परिस्थितिले कठोर बन्दै गएक...
नृत्यका पारखीहरूका लागि लुम्बिनी प्रदेशमा लोकप्रिय नाम हो किशोर थापा । रुपन्देहीका किशोरको परिचय खाली नृत्यकार (डान्सर)मा मात्र सीमित छैन । उनी नृत्य निर्देशक, गायक, मोडल र फूटबल खेलाडीको रूपमा समेत उत्तिकै च...
भगवान् गौतम बुद्धको जन्मस्थल लुम्बिनी विश्वकै लागि शान्तिक्षेत्र हो । यो क्षेत्र आउँदो महिना विशेष हुने भएको छ । विश्वकै प्रतिष्ठित र ठूलो पुरस्कार मानिने नोबेल पुरस्कार विजेताहरूको जमघट हुने भएपछि विशेष हुन लागेक...
बुधवार काभ्रेको धुलिखेलस्थित काठमाडौं विश्वविद्यालयका १ हजार ८३८ जना विद्यार्थीमाझ सनम ढकाल दृश्यमा आए । एमबीबीएसमा सर्वोत्कृष्ट भएर गोल्ड मेडल ल्याउँदै सनम दीक्षित भएसँगै सबैमाझ परिचित भएका हुन् । काठम...
समय : आइतवार बिहान ७ बजे स्थान : नलगाड नगरपालिका, १ चिउरी, जाजरकोट (भूकम्पले सबैभन्दा धेरै क्षति पुर्याएको ठाउँ) ‘मेरी आमालाई किन यस्तो भयो ? मलाई पनि बाँच्न मन छैन,...
मनीषा जीसीको वास्तविक नाम विष्णु घर्ती क्षेत्री हो । गुल्मीको धुर्कोट गाउँपालिका– ३ हाडहाडेकी विष्णुलाई धेरैले मनीषा भनेर चिन्छन् । उनै मनीषा लोक सेवा आयोगले लिएका पाँचवटा परीक्षामा एकसाथ नाम निकालेर अह...
सामान्यतः मानव समाजको आजसम्मको इतिहास जनयुद्धको इतिहास हो भन्दा फरक पर्दैन । किनकि, समयका प्रत्येक खण्डमा चाहे ती स्पाटाहरू होउन् या चार्टिष्टियन, सिलेसियाली होउन् या कम्युनाडोहरू अनि वोल्सेभिक–भियतकङ्&ndash...
रूढिवादी र पछौटे समाजले सधैँभरि अवतारको प्रतीक्षा गर्दछ । प्रतीक्षा गर्नेले आफू केही पनि कर्म गर्दैन र उसलाई पौरखमा त्यति विश्वास पनि हुँदैन । सामान्यतया व्यक्तिगत जीवनमा भाग्य र सामाजिक जीवनमा अवतारको प्रत...
कसैले आएर सत्य भनेको के हो ? भनेर सोध्यो भने हामी अलमलिन्छौँ । कसैले केही भनौँला कसैले केही । अझ कसैले त सत्य भनेको सत्य नै हो भन्न पनि बेर लगाउन्नौँ । तर सत्य त्यो मात्र होइन । सत्य भनेको हामी आफैँ हौँ । सत्य...