- सुरक्षिता भट्टराई

मातृ देवो भव: ! वैशाख कृष्णपक्ष औँशी तिथिलाई मातातीर्थ औँशी भन्ने गरिन्छ । शास्त्रअनुसार प्रत्येक मानिसले जीवनमा आमालाई खुशी पार्नुपर्छ, सम्मान गर्नुपर्छ ।

जसका लागि मानिसहरूले दिवंगत आमालाई सम्मान स्वरूप श्राद्ध गर्छन् भने सँगै भएकी आमालाई खुशी पार्न/सम्मान गर्न उपहारसहित भेटघाट गर्छन् । काठमाडौं उपत्यकाको पश्चिमतर्फ रहेको मातातीर्थमा दिवंगत आमाको सम्झनामा त्यस पवित्र स्थलमा हजारौंको संख्यामा मानिसहरू श्राद्ध गर्न जाने गर्दछन् ।

किम्बदन्त्यअनुसार प्राचीन कालमा उक्त स्थानमा घना जङ्गल भएकोले गाई चराउन आएका गोठालाहरू कुण्डको नजिकै बसेर खाजा खाइरहेका थिए । एउटा गोठालोको मुखमा रोटी नपरी कुण्ड भएतिर मात्र जाँदो रहेछ । उसले त्यहाँ आमाको दर्शन पाएछ । घर फर्किने बेलामा गोठालोले एक्लै फर्कन नमानेको र आमासँगै जाने इच्छा राख्दा आमाको आत्माले छोरालाई हामी मृत आमाहरूको दर्शन गर्न सधैं वैशाख कृष्ण औँशीको दिन यो तीर्थमा आउनु भन्ने वाचाका साथ छोरालाई सम्झाइबुझाइ फर्काइदिइछन् । त्यसै समयदेखि नै यो तीर्थको नाम मातातीर्थ रहन गएको किम्बदन्त्य पाइन्छ । 

आमा ममताकी खानी, ज्ञान, अर्ति र उपदेशकी सागर हुन् ।आमा शब्द आफैंमा महान छ । हामीलाई यस संसार देखाउने र हाम्रा साना आवश्यकताहरूलाई पूरा गर्न उनले दुःख भोग्ने हुनाले हाम्री आमा देवीको रूप हुन् । आमाको माया साँच्चै नै अनमोल छ । आमाको छत्रछाँयामा बस्न पाउनु मानिसका लागि सन्तानका लागि अहोभाग्य हो । हामी कतैबाट घर जाँदा हँसिलो अनुहारले हामीलाई स्वागत गर्ने हाम्री आमा करोडौं पीडा र दुः ख भएता पनि हामीलाई देख्दा अनमोल मुस्कान छर्ने, खाजा खाइस्/खाइनस ? सञ्चो/विसञ्चो के छ ? सोधिहाल्ने, घर छिमेकमा कसैले केही खानेकुरा दिँदा आफूले नखाइ पोका पारेर राख्ने, हाम्रा इच्छाहरूलाई पूरा गर्न विभिन्न समस्याहरूसँग जुध्ने हाम्री आमा साँच्चै महान् छिन् । 

तर समयको बदलाब पनि यसरी भइदियो कि स्मार्ट फोनसँगै हामी पनि स्मार्ट हुन थालेका छौं । अब मातातीर्थ औँशी पनि आफ्ना स्मार्ट फोनमा नै धुमधामका साथ मनाउन थालेका छौं । आमाहरूको लागि होइन, मान्छेहरूलाई देखाउनका लागि सामाजिक सञ्जालमा मातातीर्थ औँशी मनाउन थालेका छौं । जसका लागि मातातीर्थ औँशि मनाउनुपर्ने हो, जसलाई सम्मान गर्नुपर्ने हो त्यो भिन्न रूपमा हुन थालेको छ । आमाको सम्मान वा माया सामाजिक सञ्जालमार्फत व्यक्त गर्न थालिएको छ । कुनै बाध्यताले आफ्ना सन्तानहरू आफूभन्दा टाढा भएकाहरूका लागि मातातीर्थ औँशी एउटा भेटघाटको अवसर पनि हो । आज छोराछोरीहरू ममतामयी आमालाई भेट्न लत्ताकपडा, मीठा खानेकुरासहित जाने प्रचलन रहिआएको थियो । तर अहिले वर्षमा एक दिन पनि भेट्न नजाने छोराछोरी, सञ्चोविसञ्चो सोध्न नभ्याउने छोराछोरी, साना कुराहरूमा मनमुटाव भएर आफ्ना आमाहरूसँग नबोल्ने छोराछोरी, घरमा के कस्तो दुः ख पीडा सहेर बसेकी छन्, वास्ता नगर्ने छोराछोरीका लागि त झन्, सामाजिक सञ्जाल एउटा बोक्रे भलाद्मीको सहारा बनेको छ । 

आफ्ना मान सम्मान र इज्जतका लागि सामाजिक सञ्जालका भित्तामा तस्वीर टाँस्नेहरूले खुब बजार लिएको देखिन्छ । उता घरमा आमा चाहिँ आँशुका ढिका बोकेर बाटातिर आँखा लगाउँदै बस्छिन् । यता छोराछोरी भने फेसबुकको कमेन्ट बक्समा मग्न भएर मातातीर्थ औँशी मनाइरहेका हुन्छन् । 

के मातातीर्थ औँशी यसरी नै मनाउनु पर्ने हो ? के सामाजिक सञ्जालमा आमाहरूको तस्वीर राख्दैमा सम्मान गरेको हुन्छ ? के छोराछोरीको यस्तो व्यहारदेखि हाम्रा आमाहरू खुशी हुन्छन् ? के छोराछोरीको आफ्ना आमाप्रतिको कर्तव्य यही हो ? के आमालाई माया/सम्मान यसरी नै गरिन्छ ?  

हामी मानिसहरुको स्वभाव आफूले पाएका अनमोल उपहार हुन् जेलसम्म कदर गर्दैनौं र आफूसँग नभएका स-साना देखावटी खुशीहरूको पछि लागिरहन्छौं । पाउनेलाई कदर छैन, उसले के पाएको छ ? गुमाउनेलाई थाहा छ उसले संसार गुमाएको छ।  सबैलाई थाहा नै छ, समय आउँछ, पर्खदैन, बगेको खोला पर्खँदैन । त्यसैले आफूसँग भएको अनमोल उपहार आमालाई सजाएर राख्नुहोस् । समयले डाँडा काटेपछि रुँदा पनि पाइँदैन, पश्चातापले पनि पाइँदैन । आज आमाको माया र अर्थ नबुझेमा भोलि धेरै रुनुपर्नेछ । हामीले फेसबुकमा अपलोड गरेका पोस्ट पनि शब्दविहीन हुनेछन् ।

भोलि घरमा हामीलाई पर्खिने, घरमा हँसिलो मुहारले स्वागत गर्ने आमा नहुँदा मन रुनेछ । अर्ति उपदेशले भरिएका गाली सुन्न नपाउँदा हाम्रा कान बहिरा झैं हुनेछन् । बिरामी पर्दा सोधखोज गर्ने आमा आँखाले खोजिरहने छन् । आशिर्वाद लिनका लागि हामी त हुनेछौँ तर ति दिने हातहरू हुने छैनन् । हाम्रा दुःखमा आँसु झार्ने आँखा हुने छैनन् । हामीलाई मन पर्ने खाना बनाउने हातहरू रहने छैेनन् । घरभरी हाम्रो लागि बाँधिएका पोकाहरू हुने छैनन् । 

त्यतिबेला पश्चातप मात्र हुनेछ । समयले डाँडा काटेको हुनेछ, गुमाएको खुसी पाइने छैनन् । मात्र यादहरूले सताउने छन् अनि आँसु बगिरहनेछन् । आँसु पुछिदिने हातहरू हुने छैनन् । यसर्थ मातातीर्थ औँशी सभ्य तरिकाले मनाउनुपर्छ । यसको अर्थ बुझेर यसलाई सकरात्मक ढंगले मनाउनुपर्छ । यसमा आएका विकृतिलाई हटाएर आउँदा पिँढीहरूलाई सही ढंगको व्यवहार सिकाउनुपर्छ । फेसबुकका भित्तामा मात्र तस्वीर हाल्ने  होइन कि हाम्रो हृदयभित्र आमालाई राख्नुपर्छ । देखाउनका लागि होइन, आफ्ना आमाका लागि यो औँशी मनाउँदै आइएको छ र मनाउँदै जानुपर्छ । आमाहरूको दुःख पीडा बुझ्नुपर्छ । मातातीर्थमा मात्र होइन ३६५ दिन नै आमाहरूलाई सम्मान र खुशी दिनुपर्दछ । यही नै एउटा असल सन्तानको परिचय हो । कर्तव्य हो ।