कोभिड १९ को सम्भावित महामारी रोक्न देशैभर ‘लक-डाउन’ भएपछि खाद्य सामग्री र तरकारीको अभाव भएको जनताले गुनासो गर्न थालेका छन् ।

‘लक-डाउन’का कारण कर्णाली प्रदेशको राजधानी सुर्खेतमा तरकारीको मूल्य दोब्बर हुन थालेको छ ।  

‘वीरेन्द्रनगर लकडाउन हुनुभन्दा दुई दिनअघि बन्दा गोभी प्रतिकेजी तीस रुपैंयामा फुटकर बिक्री हुन्थ्यो,’ विरेन्द्रनगरकी रिता शाहीले लोकान्तरसँग भनिन्, ‘केरा ८० रुपैंयाको दर्जन बजारमा पाईन्थ्यो । टमाटर प्रति केजी ४० रुपैंया प्रतिकेजी बजारमा फालाफाल पाइन्थ्यो । अहिले तरकारी र फलफूलको मूल्य छोइनसक्नु भएको छ । कोठा भाडामा लिई बसेका हामीजस्ता नागरिकले तरकारी किन्न छोड्नुपर्ने अवस्था आइसकेको छ ।’

उनका अनुसार बजारमा अहिले एक त तरकारी नै पाउन छोडेको छ भने पाइएको तरकारीको भाउले आकाश छोइरहेको छ ।

अर्का विरेन्द्रनगर निवासी शर्माको दुखेसो छ, ‘एक त भनेको बेलामा बजारमा जान सकिँदैन । नजिक भएका तरकारी पसलमा तरकारी खरिद गर्न जाँदा असाध्यै महँगो भइससकेको छ ।’

लकडाउन भएको तीन दिनमा नै तरकारीको मूल्यमा भएको भारि वृद्धिले गरीब निमुखालाई तरकारी र फलफूल किनेर खान पाउनु ठूलो चुनौती भएको शर्माले बताए ।

‘हुने खानेहरुका लागि त लकडाउनले जति महंगो भएपनि समस्या भएन तर हुँदा खानेहरुको भने बिचल्ली भएको छ । न राज्यको नजर यता परेको छ, न उता कोहीले केहि नहुने नागरिकप्रति ध्यान नै दिन सकेका छन्,’ शर्माले भने ।

राज्यले भने कोही पनि नागरिकलाई भोकै बस्न नदिने दाबी गरिरहेका बेलामा सडकमा माग्दै हिडने, दैनिक ज्यालादारी गर्दै हिडने, ढुंगागिट्टी कुटेर खाने आम नागरिकको चुलोमा तरकारी पाक्नै छोडेको वीरेन्द्रनगर ९ का शैलेश कार्की बताउँछन् ।

‘सबैभन्दा बढी पीडा त दैनिक ज्यालादारी गर्ने मजदुरलाई भएको छ,’ उनले भने, ‘न त उनीहरुले सस्तोमा तरकारी खरिद गर्न पाएका छन्, न त उनीहरुको चुलोमा तरकारी पाक्न थालेको छ, न त उनीहरुले काम गर्ने वातावरण नै छ ।’

वीरेन्द्रनगरमा दैनिक ज्यालादारीमा काम गर्दै आइरहेकी सुन्तली विश्वकर्माले आफूहरुलाई के खाउँ भन्ने दिन आएको बताइन । ‘दैनिक सात सयमा काम गरेर जहान बच्चा पालिरहेकी थिएँ,’ श्रीमान भारतमा काम गरिरहेको बताउँदै उनले भनिन्, ‘केही दिन पहिले थोरै जम्मा गरेको पैसा खाद्यान्न र तरकारी खरिदमै सकिएको छ । अबका दिन के गर्ने हो थाहा छैन ।’

वीरेन्द्रनगरमा अहिले टमाटर प्रतिकेजी एक सय, अंगुर प्रतिकेजी तीन सय, केरा प्रतिदर्जन एक सय बीस, आलु प्रतिकेजी पचास, भिण्डी एक सय, करेला एक सय, सिमी एक सय, बन्दा गोभी पचास रुपैंया, काउली साठी रुपैंयामा बिक्री भइरहेको छ ।

सुन्तला, स्याउ, केरा, तथा अन्य फलफूलको अभाव भएको स्थानीय व्यापारीहरूले बताएका छन् । ‘सब्जीमण्डीमा नेपालगञ्जबाट आउने तरकारी आउन करीब-करीब बन्द भएजस्तै भएको छ,’ स्थानीय एक तरकारी र फलफूल पसलेले भने, ‘कागती, अन्य तरकारीहरु हामी मण्डीमा नै पाउँदैनौ । त्यही कारण तरकारीको मूल्य बढेको हो ।’