कर्णाली प्रदेशका स्थानीय पालिकामा निर्माण गरिएको क्वारेन्टाइन नाम मात्रका देखिएका छन् ।

सामुदायिक विद्यालय भवनको प्रयोग गर्दै आइरहेको स्थानीय पालिकाहरूमा भारतबाट आउने नागरिकको संख्या बढदै गएपछि खुला चौरमा पाल टाँगेर क्वारेन्टाइन निर्माण गर्न थालिएको छ ।

दैलेखका अधिकांश स्थानीय तहमा रहेका विद्यालय भारतबाट आएका नागरिकहरूले भरिभराउ भएका छन् भने एकै कोठामा सामाजिक दुरी कायम गर्नु भन्दा पनि कोचाकोच गरेर राखिएको पाइएको हो ।

दैलेख जिल्लाको दुल्लु नगरपालिका वडा नम्बर ७ मा विद्युत प्राधिकरणको भवनमा शनिवार बिहान एक युवाको मृत्यू भएपछि क्वारेन्टाइनमा बसेकाहरू आतंकित भएका छन् ।

‘हामीमा अहिले अत्यन्तै त्रासको बातावरण बनेको छ । एक जना युवा हाम्रै आँखा अगाडि बित्नु भएको छ,’ दुल्लु नगरपालिका ८ का सन्देशसिंह ठकुरीले भने, ‘न यहाँ पर्याप्त पानीको व्यवस्था छ, न मास्क दिइएको छ न त स्यानिटाइजर नै उपलब्ध गराइएको छ ।’

२ छाक खाना र एक पटक नास्ता भने पाइरहेको उनको भनाइ छ । ‘गोठमा हुले जसरी हामीलाई यहाँ राखिएको छ । सुरक्षा सावधानीबारे कसैले केही जानकारी दिएका छैनन् । स्वास्थ्यकर्मी कोही पनि यहाँ आएका छैनन्,’ पाँच दिन अघि मात्रै उक्त क्वारेन्टाइनमा बस्न आएका ठकुरीले आक्रोश पोख्दै भने, ‘कम्तिमा हामीलाई कोरोनाबारे जनचेतना दिने, पानीको व्यवस्था गर्ने र सामाजिक दूरीसहितको बसाई व्यवस्थापन गर्नुपर्ने थियो । यसतर्फ कसैले पनि सोचेका छैनन् ।’

त्यहि क्वारेन्टाइनमा बस्दै आइरहेका अर्का युवाले भने, ‘हामीलाई कम्तिमा नागरिक जसरी व्यवहार गरिनु पर्थ्यो ।’ अहिलेसम्म केही पनि जाँच नभएको उनको भनाइ छ । ‘क्वारेन्टाइनमा बसेकाहरूको नियमित स्वास्थ्य जाँच गर्ने भन्ने कुरा सुनेका थियौं,’ उनले भने, ‘आज एक जनाको मृत्यु भएपछि मात्रै हामीले स्वास्थ्यकर्मी देख्न पाएका छौं । न सुरक्षा छ न त सहि व्यवस्थापन छ ।’

युवाको मृत्यू भइसकेपछि के कारणले भएको हो भन्नेमा आफुहरू त्रसित बनिरहेको उनको गुनासो छ ।

दैलेखको ठाँटीकाँध गाउँपालिका वडा नम्बर ५ चिउरीखेतमा निर्माण गरिएको क्वारेन्टाइनमा गहुँको नलको ओछ्यान बनाएर भारतबाट फर्किएका नागरिक सुत्दै आएका छन् ।

गाउँपालिकाले पुरानो गाविस भवनलाई क्वारेन्टाइन बनाएको थियो । क्वारेन्टाइनमा बसेकाले खानाको व्यवस्थासमेत राम्रो नभएको गुनासो गरेका छन् ।

नाम मात्रका क्वारेन्टाइन

दैलेखको ठाँटीकाँध गाउँपालिकाले निर्माण गरेका क्वारेन्टाइनमा नल ओच्छ्याइएको छ। अन्य पालिकामा निर्माण गरिएका क्वारेन्टाइनको अवस्था पनि दयनीय नै छ ।

क्वारेन्टाइनमा बस्दा अनेकौं सास्ती भोग्नुपरेको ठाँटीकाँध गाउँपालिकाका इन्द्रजंग शाहीले बताए । ‘ओछ्यान पनि थिएन, गाउँलेसँग मागेर नलको व्यवस्था आफै गरेका हौं,’ उनले भने, ‘कहिलेकाँही त रातभरि जाग्राम बस्छौं । होम क्वारेन्टाइनमा बस्न दिए बरु सुरक्षित भइन्थ्यो ।’

क्वारेन्टाइनमा बस्दा झनै रोगले थला परिने जोखिम बढेको उनको गुनासो छ ।

नारायण नगरपालिका–४, सोतस्थित महेन्द्र माध्यमिक विद्यालयमा सामान्य चेकजाँच गर्न पनि स्वास्थ्यकर्मी पुगेका छैनन् । चेकजाँच नहुँदा संक्रमणको जोखिम बढ्दै गएको स्थानीयको गुनासो छ ।

विद्यालयलाई ५ दिनअघि क्वारेन्टाइन बनाइएको थियो । ‘न समयमा खाना छ न चेकजाँच,’ क्वारेन्टाइनमा बस्दै आएकी एक महिलाले भनिन्, ‘बिजुली सुविधा नहुँदा अँध्यारोमै रात बिताउँछौं ।’

उनले एउटै कोठामा २२ जनालाई राखिएको गुनासो गरिन् । उनका अनुसार विद्यालयका ४ कोठामा ७९ जनालाई कोचाकोच राखिएको छ ।