×

NMB BANK
NIC ASIA

काठमाडौं– लमजुङको मर्स्याङ्दी एफएममा शुक्रवार र शनिवार दिउँसो ४ बजेदेखि कार्यक्रम बज्थ्यो- लोक मञ्जरी ।

Sagarmatha Cement
Muktinath Bank

त्यो फोनिङ कार्यक्रम हो । अर्थात् स्रोताले फोन गर्थे र मन परेको गीत सुन्न पाउँथे । सम्झना भण्डारी पनि लोकमञ्जरीको नियमित स्रोता थिइन् स्कूल पढ्दा ।


Advertisment
RMC TANSEN
IME BANK INNEWS
shivam ISLAND

'तपाईं कुन गीत सुन्न चाहनुहुन्छ ? क-कसलाई सम्झन चाहनुहुन्छ ?' हो त्यो कार्यक्रममा ठ्याक्कै यही बज्थ्यो । सानैबाट लोकगीतमा चाख राख्ने, गाउँमा जता मादल बज्यो उतै कुद्ने सम्झनाले कार्यक्रममा फोन गर्थिन् । त्यो पनि ममीको मोबाइल चोरेर ।


Advertisment
Nabil box
Kumari

यसले सम्झनाको लोकगीतप्रतिको मोहलाई देखाउँछ । अब केही अगाडिका कुरा गरौं है त ।

Vianet communication
Laxmi Bank

लमजुङ सिमपानेकी सम्झना भण्डारी अहिलेको लोकप्रिय गायिका हुन् । उनले गाएका गीतहरू ब्याक टु ब्याक हिट भइरहेका छन् ।

बच्चैदेखि सम्झना लोकगीतप्रेमी थिइन् । उनलाई ममीको भरपूर साथ र सहयोग थियो । ममीले उनको कला चिनेकी थिइन् । उनको मोहलाई राम्रोसँग छामेकी थिइन् । 'गाउँतिर कतै मादल बजेको छ भने ममीले मलाई लिएर जान रुचाउनुहुन्थ्यो । गइदिएहुन्थ्यो, गाइदिएहुन्थ्यो भन्ने सोच्नुहुन्थ्यो,' सम्झना बाल्यकाल सम्झिन्छिन् । तर भाइ भने उनको रुचिको ठ्याक्कै उल्टो गतिमा थिए । उनी आफ्ना दिदीबहिनी बाहिर गएर गाएको नाचेको मन पराउँदैनथे रे ।

सम्झना भन्छिन्- 'भाइको अरू उद्देश्य होइन मात्र दिदीबहिनी नबिग्रियोस् भन्ने हो ।'

उनी स्कूलहरूमा हुने गायन प्रतियोगिता कुनै पनि छुटाउँदैनथिन् । र कुनै न कुनै पुरस्कार जितेर आउँथिन् । 'अन्तरविद्यालय गीत प्रतियोगितामा पनि मलाई सरहरूले लिएर जानुहुन्थ्यो । जहाँ गएपनि फर्स्ट सेकेन्ड भएर फर्किन्थ्यौं हामी,' लोकान्तरसँग गफिँदै स्कूले जीवनबारे खुल्छिन्, 'सात कक्षामा पढ्दा खुदीको अमर माध्यामिक विद्यालयमा खुला लोकगीत प्रतियोगिता थियो । त्यहाँ पनि हामी प्रथम भयौं ।'

*****

सम्झनालाई बिमाकुमारी दुरा, राजु परियार, पशुपति शर्मा, शिरीष देवकोटालगायतका गायकगायिका मन पर्थे । उनीहरूकै गीत सुन्थिन् । अझ शिरीष देवकोटाका रोइला र पशुपति शर्माका गीतहरूले उनलाई छुन्थ्यो रे !

उनी किशोरावस्था हुँदै पशुपति शर्माको 'लेकैमा गुराँस बेशीमा टुनी' गीत बजारमा आएको थियो । त्यहीबेला उनी सोच्थिन्- 'पुशपति शर्मा र शिरीष देवकोटालाई भेट्न पाए, उहाँहरूसँग गीत गाउन पाए कस्तो हुन्थ्यो होला ।'

*****

सम्झना स्कूल पढ्दै थिइन् । त्यहीबेला लमजुङमा एउटा प्रतियोगिता हुने भयो- लमजुङ लोकतारा । उनले त्यहाँ गाउने सोचिन् । तर घरमा भनेर जान सक्ने अवस्था थिएन । भाइले सिधै रोक्थ्यो ।

त्यसपछि उनले भागेर जाने योजना बनाइन् । घरको कौशीबाट भागिन् । सम्झिन्छिन्, 'हतारहतार भागेर गएको हुनाले कपडाहरू पनि च्यातिएका थिए ।'

उनको लागि लमजुङ लोकतारा सहज भने भएन । कारण- गुन्यूचोली अनिवार्य लगाएर प्रस्तुति दिनुपर्ने । उनीसँग गुन्यूचोली थिएन । 'भन्नेबित्तिकै कहाँबाट पाउनु गुन्यूचोली ? मागेरै चलाएँ,' पुराना दिन स्मरण गर्छिन् उनी ।

गाउँमा मादलको तालमा गाइरहेकी सम्झनालाई हार्मोनियम र ढोलक देख्दा लाग्थ्यो रे- कसरी गाउने यिनीहरूको तालमा ? त्यतिबेला उनले 'मर्स्याङ्दीमा फूल बगाम भो, सँगै बस्न पाइएन निर्माया एउटै डोरी पासो लगाम भो' गाइन् । उनको यात्रा शीर्ष दशमै टुङ्गियो ।

शीर्ष पाँचमा अटाउनेलाई अवसरहरू थिए । एल्बमहरू निकाल्न सहयोग हुन्थ्यो ।

गीत गाएर टीभी तथा रेडियोमा बज्ने उनको सपना लोकताराले पूरा गर्न सकेन ।

काठमाडौंमा संघर्ष

विसं २०७० सालमा सम्झना काठमाडौं आइन् । सानोममीको घरमा बसिन् अनि कान्तिपुर मलको एउटा कपडा पसलमा काम थालिन् ।

सानोममीको घरमा बस्दै गर्दा कोपिला श्रीपाल र भीमा लामिछाने मगर एकदमै नजिकको साथी भए । उनीहरूले सम्झनालाई सक्दो सहयोग गर्थे । उनीहरूका दिदीहरू लोकगीतमै संलग्न थिए ।

एकदिन स्व. मञ्जु महतसँग उनीहरूले प्रतिष्ठानको एउटा कार्यक्रममा भनेछन्- मेरो एक जना साथी छ । उसको एकदम राम्रो स्वर छ । उहाँलाई तपाईंको दोहोरीमा काम लगाइदिनुहोस् न ।

स्व. मञ्जुले हुन्छ भनिछन् ।

त्यसैपछि शुरू भयो सम्झनाको नयाँ यात्रा । उनले कुलेन्द्र विक, राजन ठकुरी, शिव हमाल, स्व. मञ्जु महतको सञ्चालन गरेको बागलुङ कालिका दोहोरी साँझमा काम पाइन् । गीत गाइन् ।

अनि शिव हमालले भनेछन्- स्वर त ठीकै रहेछ । एक दुई दिन हेरौं । ट्राइ गरौं न ।

सम्झना दोहोरीसाँझको अनुभव सुनाउँछिन्, 'दुई-तीन दिन हेर्नुभयो । त्यसपछि बस भन्नुभयो ।'

उनले त्यहाँ माइक समातेर गीत गाउने रहर पूरा गरिन् ।  दोहोरी साँझको अनुभव समेट्न पाइन् । दोहोरीका विभिन्न कुराहरू सिक्न पाइन् । अझ भनौं गीतमार्फत सवालजवाफ फर्काउन सिकिन् ।

एकदिन दोहोरी साँझमा पृथ्वी थकाली आए । उनी लोकगीतमा लागेर केही गर्न चाहनेहरूका लागि असल अभिभावक हुन् । उनले अहिलेका चल्तीका धेरै गायकगायिकालाई निस्वार्थ सहयोग गरेका छन् । धेरैले 'पृथ्वी थकाली दाइले गर्दा म अहिलेको स्थानमा आइपुगेको हुँ' भनेर निर्धक्क भन्छन् ।

तिनै लोकगीतका अभिभावकसँग स्व. मञ्जुले आफूबारे कुरा गरेको सम्झनाले सुनिन् । भन्छिन्, 'पृथ्वी थकाली दाइहरू आउँदा दिदीले भन्नुभयो- दाइ यो बहिनीको स्वर एकदमै राम्रो छ । हजुरले सपोर्ट गरिदिनुपर्‍यो ।

त्यसपछि थकालीले भनेछन्- स्वर मात्रै राम्रो भएर हुँदैन । काँच्चै छन्, केही कुराहरू सिक्नुपर्छ ।

त्यसपछि फेरि एउटा कार्यक्रममा सम्झनाको पृथ्वी थकालीसँग भेट भयो । उनले भनिदिए रे- तिम्रो स्वर राम्रो छ । भोकल क्लास जाऊ।

सम्झनाले पृथ्वी थकालीको सुझावलाई शिरोपर गरिन् र मनोजराज शिवाकोटीसँग पुतलीसडकमा रहेको मुर्छुन्ना संगीत विद्यालयमा साढे दुई वर्ष संगीत सिकिन् ।

*****

उनी राति दोहोरी साँझमा काम गर्थिन् । ६ बजे उठेर क्लास जान्थिन् । निद्रा पुगेको हुन्थेन । 'माइक्रोमा म निदाउँदै, ठोक्किँदै-ठोक्किँदै जान्थेँ । गुरुले सारेगम भन्दा लोरी सुनाएजस्तो हुन्थ्यो,' सुनाउँछिन्, 'म झुल्दो रहेछु अनि गुरुले मुख धोएर आऊ सम्झना भन्नुहुन्थ्यो । अहिले भेट्दा मेरो प्रगतिमा उहाँ पनि खुशी हुनुहुन्छ ।'

दोहोरी साँझ बन्द भयो । संगीतका आधारभूत कुराहरू उनले सिकिसकेकी थिइन् । उनी गामबेशी दोहोरी साँझ पुगिन् । संगीत सिकाइलाई पनि निरन्तरता दिइन् । उनले चन्दन श्रेष्ठसँग गान्दर्ध्वमा थप संगीत अध्ययन गरिन् ।

सांगीतिक डेब्यू

दोहोरी साँझमा काम गर्दा चिनेका अग्रज सर्जक तथा गायक शिव हमालको लय तथा शब्दमा उनले पहिलो गीत गाइन् ।

मालश्री रेकर्डिङ स्टुडियोमा दशैं-तिहार गाएपछि शिव हमाल एकदमै खुशी भएको उनको दिमागमा ताजै छ । सम्झिन्छिन्, 'शिव दाइले लोक दोहोरी क्षेत्रमा राम्रो स्वर आयो, अब केही गर्छ यो आवाजले भन्नुभएको थियो ।'

तर त्यो गीत अडियोमा मात्र आएको उनले बताइन् ।

आफ्नो पहिलो भिडियोमा बनेको गीतमा पृथ्वी (दाइ) थकालीले एकदमै सहयोग गरेको सम्झना निर्धक्क भन्छिन् । 'पृथ्वी इन्टरटेन्मेन्टमा प्रकाश सपूतको लय शब्दमा हामीले त्यो एल्बम गरेका थियौं । पृथ्वी थकाली दाइले सपोर्ट गरेर हामीले त्यो एल्बम गरेका थियौं । 'तोरी भएछ' भन्ने गीत बजारमा आएपछि सुन्नेहरूले नयाँ आवाज आएछ भनेर नोटिस गर्नुभयो,' उनले सुनाइन् ।

*****

उनको माइक समाएर गीत गाउने सपना पनि पूरा भयो । स्टुडियो छिरेर गाउने सपना पनि पूरा भयो । रेडियो र टीभीमा बज्ने सपना पनि पूरा भयो । तर बाँकी थियो- पशुपति शर्मासँग गीत गाउने धोको ।

भन्छिन्, 'मलाई पशुपति शर्मासँग गीत गाउने ठूलो धोको थियो । मैले कसरी पशुपति दाइसँग नजिक भएर गीत गाउने होला भनेर सोचिरहेको थिएँ ।'

तर एकदिन पशुपति शर्माले एक्कासी फोन गरेर 'मालश्री स्टुडियो आऊ' भनेछन् । उनको खुशीले सीमा नाघ्यो । सोचिन्- सपनाले मुर्त रूप लिँदैछ ।

पशुपतिले सम्झनालाई फोन गरेर स्टुडियो यस्सै बोलाएका थिएनन् । यसका लागि पृथ्वी थकालीले सहयोग गरेका थिए । उनकै पहलमा यी सब भएको थियो ।

स्टुडियो छिरेर गाइन्-   

मेरो माया बसेको गाउँमा

बत्ती बाल्नै पर्दैन त्यो ठाउँमा

स्टुडियो गएर गाएर निस्कँदा उनलाई लाग्यो रे - सपना त पूरा भयो नि !

गीत चलेर यति धेरै हिट हुन्छ भन्ने सोच्नेतर्फ भन्दापनि उनको ध्यान पशुपति शर्मासँग गीत गाउनुमै गयो ।

सफल गीतसँग जोडिएर उनी भन्छिन्, ' पशुपति दाइसँग गीत गाउन पाउनु नै मेरो लागि ठूलो कुरा थियो । त्यो गीतले नै आज यहाँसम्म छु । पृथ्वी थकाली दाइको सहयोगलाई कहिल्यै पनि भुल्दिनँ । उहाँप्रति सम्मान छ ।'  

रेकर्डपछि के भने त पशुपतिले ?

उनले जवाफ दिइन्, 'हाइमा गाउने रैछिन् बहिनीले । आवाज मिल्दो रहेछ मसँग । रेन्ज मिल्यो भनेर कुरा गर्नुभयो ।'

पशुपति शर्मासँगको सहकार्यले उनी लोकगीतको क्षेत्रमा चिनिइन् । उक्त गीत हिटको सूचीमा पर्‍यो ।

'बत्ती बाल्नै पर्दैन'लाई दर्शक तथा स्रोताले रुचाएपछि सम्झनाले पछाडि फर्केर हेर्नुपरेन । लगातार गीत गाइरहेकी छन् । उनको व्यस्तता ह्वात्तै बढ्यो ।

त्यसपछि उनले कुशल बेलबासेसँग 'माली गाइले बाच्छी चाटेको', रमेशराज भट्टराईसँग पञ्जेबाजा गीत 'कहिले हो त सानु' गाइन् ।

यस वर्षको तीजमा पशुपति शर्मासँगै 'स्याङ्जा जाने बाटोमा तनहुँ', 'कान्छी बुहारी', 'क्यार्न माया मारिछौं' गाइन् । सबै गीतलाई दर्शकले रुचाए । 'औंठी बेरुवाको' पनि यसै वर्ष रिलिज भएको थियो । यसले पनि सफलता पायो ।

*****

गाउने मान्छे अभिनयमा किन ?

'अहिले युट्युबबाट हेर्ने चलन छ । मानिसहरूलाई जो नाच्यो उसैले गाएको भन्ने हुँदो रहेछ,' उनले उत्तर दिइन्, 'विदेशमा गएर कार्यक्रम गर्दा मैले यो गीत गाएको छु है भनेपछि ए भन्नहुन्छ ।'

हरेक कुराहरू हेरेरै थाहा हुने भएकाले देखिनैपर्छ भन्ने लागेको उनले बताइन् ।

भन्छिन्, 'सुहाउने गर्ने हो । नसुहाउने चाहिँ म गर्दिनँ ।

*****

आजकाल सम्झना भण्डारीको व्यस्तता बाक्लिएको छ । गीतहरू रेकर्ड भइरहेका छन् ।

एकैदिनमा दुईवटासम्म गीत बजारमा निस्कन्छन् नि ?

'म लगानीकर्ता भएँ । अनि मैले आफूले लगानी गरेका गीतहरू पनि आउँछन् नै । तर म व्यावसायिक गायिका भइसकेपछि अरूको गीतहरू पनि गाउनुपर्छ । गाएको पनि छु,' हालसम्म दुई सयको हाराहारीमा गीत गाएकी सम्झना भन्छिन्, 'तर उहाँहरूले एकैपटक निकाल्छु भनेर निकालेको पनि होइन । आएपछि मैले शेयर गर्नुपर्छ । त्यो मेरो धर्म हो ।'

सम्झना अन्तिममा भन्छिन्- मैले यो सांगीतिक उचाई पाउनुमा पशुपति शर्मा 'दाइ'को ठूलो साथ र सहयोग छ ।

 

hAMROPATRO BELOW NEWS
TATA Below
पुस २२, २०८०

हास्य कलाकार जोडी सीताराम कट्टेल ‘धुर्मुस’ र कुञ्जना घिमिरे ‘सुन्तली’ स्टेज शोमा फर्किएसँगै मेला–महोत्सवमा खोजिन थालेका छन् । अघिल्लो शनिवार कास्कीको लेखनाथ महोत्सवमा प्रस्तुति द...

कात्तिक २३, २०८०

मोडल एवं अभिनेत्री दीपाशा बीसी ‘जलपरी’को मृत्यु भएको छ । स्वास्थ्यमा समस्या आएपछि बुधवार राति थापाथलीस्थित नर्भिक अस्पताल भर्ना भएकी २८ वर्षीया उनको बिहीवार दिउँसो मृत्यु भएको हो । अस्पतालले उनलाई म...

कात्तिक १९, २०८०

अस्ट्रेलियाको एक साङ्गीतिक कार्यक्रममा गायक सुगम पोखरेलले दर्शकलाई माइकले हानेका छन् । आइतवार बिहानैदेखि सामाजिक सञ्जालमा उक्त भिडियो भाइरल भइरहेका छन् ।  शुक्रवार राती नेपालमा गएको भूकम्पमा ज्यान गु...

मंसिर ११, २०८०

‘चिसो हावाले’ बोलको गीत युट्युबमा सार्वजनिक गरिएको छ ।  आइतवार बेलुका अकलादेवी म्युजिकको अफिसियल युट्युब च्यानलबाट सार्वजनिक गीतमा सुरज अगस्ती, लक्ष्मी खड्का र ध्रुव रेग्मीको स्वर छ ।  ...

पुस १२, २०८०

ढुंगामाटोले बनेको घरको आँगनमा घरतर्फै फर्किएर केही मानिसहरू लाइन लागेका छन् । बार्दलीमा झुन्ड्याइएको ब्यानरमा लेखिएको छ, सक्किगोनि ।  ब्यानरको छेउमा उभिएका छन्, अर्जुन घिमिरे (पाँडे) । यो चर्चित ह...

मंसिर १७, २०८०

गायक हेमन्त शर्मा आइतबार पाल्पाली दर्शकमाझ प्रस्तुत हुँदैछन् । माथागढी गाउँपालिकाको सराइमा जारी महोत्सवमा पुगेर उनले प्रस्तुति दिन लागेका हुन् । उनीसँगै अहिलेकी चर्चित गायिका समीक्षा अधिकारी पनि महोत्सवमा आकर्...

अपराजित जनयुद्धको पराजित कथा

अपराजित जनयुद्धको पराजित कथा

चैत १४, २०८०

सामान्यतः मानव समाजको आजसम्मको इतिहास जनयुद्धको इतिहास हो भन्दा फरक पर्दैन । किनकि, समयका प्रत्येक खण्डमा चाहे ती स्पाटाहरू होउन् या चार्टिष्टियन, सिलेसियाली होउन् या कम्युनाडोहरू अनि वोल्सेभिक–भियतकङ्&ndash...

निर्मोही राज्य र युगीन अवतारको प्रतीक्षामा नेपाली समाज

निर्मोही राज्य र युगीन अवतारको प्रतीक्षामा नेपाली समाज

चैत १२, २०८०

रूढिवादी र पछौटे समाजले सधैँभरि अवतारको प्रतीक्षा गर्दछ । प्रतीक्षा गर्नेले आफू केही पनि कर्म गर्दैन र उसलाई पौरखमा त्यति विश्वास पनि हुँदैन ।  सामान्यतया व्यक्तिगत जीवनमा भाग्य र सामाजिक जीवनमा अवतारको प्रत...

सत्यको खोजी

सत्यको खोजी

चैत १०, २०८०

कसैले आएर सत्य भनेको के हो ? भनेर सोध्यो भने हामी अलमलिन्छौँ । कसैले केही भनौँला कसैले केही । अझ कसैले त सत्य भनेको सत्य नै हो भन्न पनि बेर लगाउन्नौँ । तर सत्य त्यो मात्र होइन । सत्य भनेको हामी आफैँ हौँ । सत्य...

x