महिला हुनु सजिलो कुरा हैन । महिलाले दिनदिनै अनेकौं समस्याको सामना गर्नुपर्ने हुन्छ । महिलाले आफूमाथि गरिएका कतिपय कुरा गर्न पनि हिचकिचाउँछन् । राति बाहिर निस्कन नहुने, शालीन कपडा लगाउनुपर्ने अनि अन्य तमाम अनुशासन पालन गर्नुपर्ने बाध्यता महिलालाई छ । 

महिलामाथि हुने अनेक प्रकारका हिंसामध्ये एसिड आक्रमण पनि एक जघन्य अपराध हो । युवतीको अनुहारका साथै उसको पूरै जिन्दगी नै बिगारिदिने यो दुष्कर्म आजकल धेरै हुने गरेको छ । त्यसरी एसिड आक्रमणमा पर्ने युवती लक्ष्मी अग्रवालको जिन्दगीबाट प्रेरित भएर निर्देशक मेघना गुलजारले छपाक फिल्म बनाएकी हुन् । 

फिल्मको कथा मुटु कँपाउने किसिमको छ । मालती अग्रवाल (दीपिका पादुकोण) माथि एसिड आक्रमण भएको छ । मालतीको अनुहार पूरै डढेको छ र उसको जिन्दगी ध्वस्त भएको छ । मानिसहरूले एसिड आक्रमण उनका प्रेमी राजेश (अंकित विष्ट) ले गरेको शंका गर्छन् । तर राजेशले नभई बब्बू उर्फ बशीर खान र उसको नातेदार परवीन शेखले आक्रमण गरेका हुन् ।

एसिड आक्रमणमा परेर नाक कान गुमाउन पुगेकी मालतीको सहायता गर्छन् उनका पिताकी मालिक्नी शिराज र वकिल अर्चना (मधुरजीत सरघी) ले । अर्चनाले मालतीको केस लडेर उनलाई न्याय दिलाउनका लागि मेहनत गर्छिन् ।

त्यसैक्रममा मालतीले अमोललाई भेट्छिन् । उनी पत्रकारिता छोडेर एसिड आक्रमणबाट बाँचेकाहरूको उपचारका लागि गैरसरकारी संस्था चलाइरहेका हुन्छन् । मालती र अमोल बिस्तारै प्रेममा पर्दै जान्छन् । 

दीपिका पादुकोणले फिल्ममा दमदार अभिनय गरेकी छन् । यो उनको अहिलेसम्मकै सर्वोत्कृष्ट अभिनय हो । मालतीको भूमिकामा मालतीले पीडा, खुशी र हिम्मत सबै बाँचेकी छन् । 

मालतीमाथिको आक्रमण, उनले आक्रमणपछि पहिलोपटक ऐनामा हेर्दा गरेको अनुभूति, न्यायका लागि लडाइँ, सानो सानो जीतमा देखाउने खुशी सबैलाई दीपिकालाई जीवन्त बनाएकी छन् । तर विद्यालयकी विद्यार्थी बनेको चाहिँ दीपिकालाई सुहाएन ।

विक्रान्त मेसी पनि दमदार छन् । उनी पात्रमा प्रवेश गरेका छन् र उनको डाइलग डेलिभरी र लूक्स गजबको छ । दीपिकासँग उनको जोडी जमेको छ । उनले आफूलाई बलिउडको उम्दा कलाकार साबित गरेका छन् र उनले थप राम्रा काम पाउनुपर्छ । 

अन्य कलाकार अंकित विष्ट, मधुरजीत सरघी, देवस दीक्षितको काम पनि राम्रो छ । अनि वास्तविक जीवनका एसिड आक्रमणबाट बाँचेका ऋतु, बाला, जीतु र कुन्तीको काम पनि गजबको छ ।

निर्देशक मेघना गुलजार जुनसुकै कथालाई पनि सुन्दर तरिकाले प्रस्तुत गर्न जान्दछिन् । छपाक जस्तो पीडादायी कथालाई उनले सुन्दरताका साथ ठूलो पर्दामा उतारेकी छन् । उनको निर्देशन उम्दा छ । 

फिल्मको छायांकन, संगीत, सम्पादन र प्रोस्थेटिक्स उपयोग सबै राम्रो छ । गुलजारले लेखेको गीत र अरिजीत सिंहको आवाजले श्रोताको मनलाई भित्रैसम्म छुन्छ ।

फिल्मले विभिन्न किसिमका अनुभूति दर्शकलाई गराउँछ । सबभन्दा ठूलो भाव त डरकै गराउँछ । अनि फिल्मले एसिड आक्रमण जस्तो जघन्य अपराधप्रति पनि सचेत बनाउँछ । 

छपाक हेरेपछि तपाईं आफ्नो भावनालाई काबुमा राख्न सक्नुहुन्न । तपाईंलाई यो फिल्म नछुटाउन आग्रह गर्छौं ।

आजतकमा प्रकाशित समीक्षा