कोरोना आघात (कविता)

साहित्य

कोरोना आघात (कविता)

जेठ ७, २०७७

– – –

प्रकाशचन्द्र अधिकारी

Advertisment

ठुला अदृश्य पखेटाहरु फिजाएर

Advertisment

क्वप्प मान्छे खान बसेको छ चोकमा,

र मनुष्य चौबाटोमा भेटे

दिल खोलेर शरिर्को भित्र गइ ब्वासोले झै लुछ्ने,

बिस्तारै शिथिल बनाएउने,

अनि अस्पतालका शैय्यामा पुर्याउने,

र सके प्राण लिने

गर्छ कोरोना राक्षसले ।

छतबाट तल सबैतिर अन्धकारले छोपेको छ,

मान्छे खेल्न सक्दैन तरबारको लडाइ कोरोनासङ ,

झुकेरै बस्छ कोठिमा कोचिएर,

भोकोपेट्लाइ हातले थिचेर,

एक्लै झोक्राएर,

उ सोचिरहन्छ, बर्बराउछ कोरोना बर्बरता सम्झेर,

र भन्छ कस्तो उदेक लाग्दो समय आयो?

मान्छे सङ मान्छे डराउनु पेर्ने भयो!

एक मनुस्य आगनमा निस्केर अबलोकन गर्छ,

मानव निर्मित ओढारले टाढा देख्न सक्दैन,

सारा सहर चकमन्न छ,

मानव सभ्यता सखाप भएजस्तो,

बाटा, गल्ली र बरन्डाहरु खाली छन,

चिया पिउन जाने क्याफे ईतिहास बनेको छ,

अग्ला भवनमा प्रतिध्वनीत आवज सङ डर लाग्छ,

उ डराउछ,

घोत्लिन्छ,

अनि फेरि ब्युझन्छ,

र सोच्छ यो के भइरहेको छ?

आज मानिसले मानिसलाइ किन भेट्न नहुने?

फेरि भेदयुक्त सामजिक दुरिको किन गर्न पर्ने?

दिलखोलेर साथीसङ कैले हास्ने?

कैले हात फिजाएर गर्ल्याम्मा अङालो मार्न पाउने?

महामारी क्या पिडादायक?

बरु फुस्सै लानुनी

समाचारले पनि त्रास मात्र ल्याउछ,

सामाजिक सन्जाल्ले छटपटी ब्यथा मात्र देखाउछ ,

घाटीमा सासै रोकिन्छ,

बुढाबुढिहरुको आर्तनाद मृत्युले।

हिजो वादविवादमा गहकिला तर्क राखेका,

सहरी जीवन उत्कृष्ट जीवनमा प्रथम भएका,

मन्त्रीको हातबाट पुरस्कार र सम्मान पाएका,

भाइ आज सहर छोडी गाउँ गएका छन,

शहरको भिडभाडसग डराएर ।

यसरी प्रथमहुने धेरै भाइहरुको कोठामा ताल्चा छ,

कुनै गगनचुम्भी भबन मुस्कुराएको छैन,

मनहरुलाइ सुर्यकिरणले उज्यालो दिन सकेको छैन,

मानिस त्यति सानो जिबाणुसग पराजित झै भा'छ,

खोइ मानिसको तर्क र ज्ञानले काम गरेको?

खोइ प्रयोगशाला प्रयोगमा आएको?

किन सरकार झिनो परजीवी सङ डराएको?

के भयो वैग्यानिकहरुलाइ?

किन मानिस आफ्नै लासलाइ मात्र पुग्ने कोठिमा बस्न विवस?

र बोध गर्छ मानिस,

ज्ञानको नजरमा पुजी निम्छरो,

घमन्ड -अहंकार त झन थेत्तरो,

प्रकृति सामु मानिस निरीह छ,

तरपनी कम्जोर इन्दृयले चुनौती गर्न खोज्छ,

धनी- गरिब,

जाती-जातीवाद,

बर्ग- बर्गिया खाडल,

मानिसले बनायो,

भत्काउन र पुनर्संरचना गर्न सक्छ,

तर कोरोना राक्षस कस्ले बनाएयो?

र पनि यसले सबैलाइ एउटै ब्यबहार गर्छ,

पौठेजोरी खेल्न गए जो कसैलाइ टपक्कै लान्छ।

– – –

कविता– को हो त्यो कानूनमा अधिकार माग्ने शिक्षक ?

असोज ३, २०८०

त्यो शिक्षकले पढायो, नेता बन्न सिकायो र त आज देशको बागडोर चलाइरहेका छौ । त्यो शिक्षकले पढायो, कर्मचारी बन्न सिकायो र त आज देशको प्रशासन चलाइरहेका छौ । त्यो शिक्षकले पढायो, डाक्टर बन्न सिकायो र त आज हजारौ...

साहित्य

तीनवटा खड्गो

असोज ६, २०८०

सानीमा भेट्न चितवन गएको थियो गोपाल चार दिन हिँडेर । राप्ती किनार नजिकको सानो गाउँमा बस्दै आएकी थिइन् उनी, जो पहाडमा खान लाउन नपुगेपछि केही वर्ष अघि पुगेकी हुन् त्यतातिर । त्यतिबेला अहिलेजस्तो यातायातको साधन...

साहित्य

कमल रिजालको उपन्यास ‘सुकर्म’को अंग्रेजी संस्करण ‘डीप क्वेस्ट’ बजारमा

कात्तिक १३, २०८०

वरिष्ठ पत्रकार तथा साहित्यकार आचार्य कमल रिजालद्वारा लिखित उपन्यास ‘सुकर्म’को अंग्रेजी संस्करण ‘डीप क्वेस्ट' प्रकाशित भएको छ । २०६९ सालमा नेपालीमा प्रकाशित उक्त उपन्यासको अंग्रेजी संस्करणलाई स...

साहित्य

मदन पुरस्कार विजेता ओझालाई गृहनगरमा सम्मान

मंसिर ४, २०८०

विसं २०७९ को मदन पुरस्कार प्राप्त गरेको ‘ऐँठन’ उपन्यासका लेखक विवेक ओझालाई गृहनगर टीकापुरमा विभिन्न संघसंस्थाले सम्मान गरेका छन् । ओझालाई नेपाल रेडक्रस सोसाइटी टीकापुर उपशाखा, उद्योग वाणिज्य सङ्घ, ...

साहित्य

रुँदारुदै हाँसेको ‘जीवन्त सम्बन्ध’

असोज १०, २०८०

गुणराज ढकाल सामाजिक सञ्जालमा अभ्यस्त हुन थालेपछि अध्ययन गर्ने बानी निकै घटेको छ । सामाजिक सञ्जालमा आउने टिप्पणीबाटै हामीले आफ्नो दृष्टिकोण बनाउने गर्दछौं । विषयको गहिराइसम्म पुगेर अध्ययन तथा विश्लेषण गर...

साहित्य

‘नेता बन छोरा नेता बन’ भित्रको काव्यकारिता र 'डायस्पोरिक' चेत

कात्तिक २८, २०८०

गोपी मैनाली कविहरूले केका लागि कविता लेख्छन् भन्नेमा मत्यैक्यता पाइँदैन । कोही आनन्दका लागि भन्छन्, त कोही उपयोगिताका लागि । अझ कोही त अभिव्यञ्जनाको अर्को उद्देश्य नै हुँदैन भन्ने गर्छन् । ...

आलेख

ओलीलाई फापेको सनराइज हल

बैशाख १२, २०८१

ललितपुरको गोदावरीस्थित सनराइज हलमा नेकपा (एमाले)का दुई महत्वपूर्ण कार्यक्रम भए । एमालेको प्रथम विधान महाधिवेशन (२०७८ असोज १५ र १६ गते) सनराइज हलमै भएको थियो । विधान महाधिवेशनले विभाजनदेखि चौतर्फी घेराबन्दी...

आलेख

'एमाले यो सरकारको धरौटीमा छ, बजेट सहमतिमै बन्छ'

बैशाख ७, २०८१

हामी १५औं अन्त्य गरेर १६औं योजनाको तयारीमा जाँदै छौं । दलका शीर्ष नेताबीच १६औं योजनाको विषयमा छलफल भएको छ । १५औं योजनाको असफलता र नमिलेका कुरालाई १६औं मा सुधार्छौं । हाम्रो गन्तव्य कहाँ हो भन्ने संविधानले ...

आलेख

उल्लासविहीन नयाँ वर्ष, चंगुलमा परेको लोकतन्त्र

बैशाख ६, २०८१

सच्चा लोकतन्त्रमा सिमान्तमा रहेको नागरिकले पनि यो देश मेरो हो भन्ने अनुभूति गर्न सक्नेछ- माहात्मा गान्धी । माथि गान्धीको भनाइ किन उद्धृत गरिएको हो भने नयाँ वर्षको आगमन भैसकेको छ र २०८० को बिदाइ बडो हर्षपूर्वक...