शरद पौडेल
शुभकामना तिनीहरूलाई 
जो बागी थिए,
जसले सल्काए निम्छराहरूको आँखामा आगो,
जस्ले सिकाए,
महत्ताको जीन्दगी श्रमजीवीहरूलाई । 

श्रमजीवी भित्रको तेज,
उनीहरू भित्रको तुफान र ज्वालामुखीले
जब साथ पायो बागीहरूको
श्रमजीवीहरू, 
आगोको भरभराऊँदो लप्का भएर लप्किए ।
तवाह पार्दै सामन्ती दरबार
तुफान भएर मडारिए
आगोको लाभाकै तरह बगे ।

हो ! केही बागीहरूकै साथसाथ
बागी बने पीँधका मानिसहरू ।
र, खोसिएको आफ्नो अस्मिताको खोज
लुटिएको पहिचान र मर्यादाको खोज
इज्जत र सम्मानको खोज 
पसिनाको मुल्यको खोज ।
हत्केलामा प्राण राखेर 
श्रमजीवीहरूले संघर्षमा जीवन खोजे ।
र,यसरी निर्माण भयो अलिकता सुन्दर संसार ।

तर वर्तमान
बन्नै नपाई भत्किएको छ श्रमजीवीहरूको ।
फेरि हराएको छ मानवीय मर्यादा
फेरि अपमानित छ मानवीय गरिमा ।
फेरि लुटिएको छ श्रमजीवन र पसिना ।

त्यसैले त 
वर्तमानले खोजिरहेछ केही बागीहरू 
जो हिंडोस् श्रमजीवीहरूसंगै पाईला जोड्दै 
ब्यूझाउदै श्रमजीवीहरूलाई 
जागृत मसाल बन्दै 
खरानी पार्ने गरी 
सल्काओस् सामन्ति दरबारमा आगो ।
जसले तबाह पारोस् 
पूँजीपतिहरूको लुटको स्वर्ग ।
र, छेपाराहरूको पद पैसा र प्रतिष्ठाको निच स्वार्थ ।

फेरि पनि शुभकामना ती बागीहरूमा
जसले जगाऊने छन् इज्जतिलो जीवन तिर्खा 
र, जसले सल्काए र सल्काउनेछन् आगो 
दलितहरूको, महिलाहरूको हृदयमा ।
बिपन्न श्रमजीवीहरूको जीवनमा ।
र, कलिलै सहि 
जस्ले सल्काउने छन् 
नानीहरूका आँखामा अग्निफूल ।
नानीहरूका हृदयमा प्रीतफूल ।।