फागुन १, २०८०
गरिबको घरआँगन कसैलाई मन पर्दैन । गरिबको लुगाफाटो कसैलाई मन पर्दैन । गरिबले ठूला कुरा गरेको कसैलाई मन पर्दैन । गरिब नाचेको, गरिब हाँसेको कसैलाई मन पर्दैन । यतिखेर गरिबले लडेको जनयुद्ध दिवस पनि कसैलाई मन ...
आफैँद्वारा शासित प्रदेश नं २ आउनु प्रधानमन्त्री खड्ग प्रसाद शर्मा (केपी) ओलीका लागि मधेश आन्दोलनको बेलादेखि नै सपना र चुनौती रहँदै आएको छ । तर भदौ २ गते उहाँ प्रदेश नं २ को राजधानी आउने मात्र होइन, प्रदेशसभामा पनि सम्बोधन गर्दै हुनुहुन्छ ।
असम्भव के नै हुन्छ र शासकका लागि ? यहाँ प्रधानमन्त्रीका लागि शासक शब्दको आलंकारिक शब्द प्रयोग गर्नुका पछाडि खास कारण छ । वर्तमान प्रधानमन्त्री ओलीमाथि मधेश आन्दोलन उत्कर्षमा रहेको बेलामा आन्दोलनकारी दिनहुँ राज्यको बन्दुकको शिकार हुँदा ‘आँपको रुखबाट दुईचारवटा आँप झर्दैमा केही हुँदैन’ भनेको भनेर आरोप लाग्यो ।
त्यस्तै, जतिबेला मधेशमा पूर्वदेखि पश्चिमसम्म मानवसाङ्लो बनाई सांकेतिक आन्दोलन भएको बेलामा ऐतिहासिक मानव साङ्लोलाई ‘माखेसाङ्लो’ को संज्ञा दिनुभयो । यो कुराले मधेशी जनतालाई अहिले पनि नमीठो हुन्छ । परन्तु आफ्नो भनाइलाई अपव्याख्या गरिएको भनेर उहाँबाट खण्डनसमेत भइसकेको छ । तर यो कुरा मधेशी जनताले बिर्सिसके भनेर विश्वास गर्ने आधार छैन ।
प्रधानमन्त्री ओलीमाथि अर्को पनि आरोप लाग्ने गरेको थियो विगतमा, ‘नेपालमा गणतन्त्र ल्याउनु भनेको गोरुगाडामा बसी अमेरिका पुग्नु हो’ भनेर भन्नुभएको भनेर । तर समय परिवर्तशील हुन्छ भने कुरा कामरेडले बिर्सनुभएको थियो होला । आज नेपालले गणतान्त्रिक र संघात्मक रूप लिएको छ ।
समयले कोल्टे फेरेको छ । ओली नेपालको प्रदेश नं २ आउने आधिकारिक सूचना आमसञ्चारमा सम्प्रेषित भएको छ । आखिर यो कसरी सम्भव हुन पुग्यो त ? प्रधानमन्त्री ओलीको यात्रा संघीयता प्रवर्द्धनका लागि हुनेछ या फगत आफ्ना पार्टी विस्तारका लागि ? यिनै प्रश्नको वरिपरि यो आलेख केन्द्रित छ ।
संघीय समाजवादी फोरम नेपालका अध्यक्ष उपेन्द्र यादवलाई स्वास्थ्यमन्त्रीको पद दिएर ओलीले मधेश राजनीतिको एक घटकलाई आफ्नो कित्तामा ल्याउनुभएको छ । अर्को घटक राष्ट्रिय जनता पार्टी – नेपाललाई पनि मधेश आन्दोलनको बेला मुद्दा लागेका नेताहरूलाई ‘अर्धरिहा’ गरेर लोभ्याइदिनुभएको छ ।
हो, दुई हप्ता पहिले मात्र प्रदेश २ का सामाजिक विकास राज्यमन्त्री तथा महोत्तरीको जलेश्वर नगरपालिकाका मेयर लगायत राजपाको केन्द्रीय महासचिवलाई साधारण तारेखमा रिहा गराउन सत्तापक्षको राम्रो हात रहेको सर्वसाधारणको बुझाइ रहेको छ । हिजो टीकापुर घटनाका आरोपितहरूलाई अदालतमा पहिलोपटक उपस्थित गराइएको थियो ।
यी राजनीतिक मुद्दाहरूमा राजनीतिक तवरबाट प्रक्रिया अगाडि बढाइएको छ । न्यायालयलाई सम्मान गर्नु हाम्रो दायित्व त हो र डर पनि । धेरै पहिला न्यायिक प्रक्रिया बढाइहाल्नुपर्ने राजनीतिक मुद्दाहरू शासकले आफ्नो उपयोगिताअनुसार बढाएको छ । रेशम चौधरी लगायतलाई पनि साधारण तारेखमा छाडियो भने अचम्म मान्नुपर्ने कुनै आधार छैन ।
यी सब पराजित मधेशवादीको आग्रहमा वर्तमान कम्युनिस्ट सरकारले दिएको सुविधा हो । साधारण तारिख भनेको यी दलहरूको घाँटीमा झुण्ड्याइदिएको तरवार हो । संविधान संशोधनको नाममा कुनै किसिमको चर्को आवाज उठाएका आरोपितहरूलाई पुनः गिरफ्तार गर्ने अधिकार संशोधन शब्द नरुचाउने सरकारले आफूमै निहित गरेको बुझ्नुपर्छ ।
अर्को प्रश्न, प्रम ओलीको यो मधेशयात्रा किन त ? वास्तवमा भन्ने हो भने मधेशवादी दलका कथित मसिहाहरू ओलीका कृपापात्रका रूपमा पूर्णतः परिणत भएका छन् । ओलीको मधेश भ्रमणको सपना पूरा गराई उनीहरू थोरै भएपनि ओलीले लगाइदिएको ऋण सिध्याउन तत्परता देखाउन खोज्दैछन् । तर राजनीतिमा जहाँ एउटा पक्ष विजेता र अर्को पराजित हुन्छ त्यस्तो परिस्थितिको लागि यो सामान्य घटना हुन्छ ।
दोस्रो विश्वयुद्घमा पराजित जापानको संविधान अमेरिकाका एक सेनाप्रमुखले लेखिदिएको इतिहास पनि छ ।
वास्तवमा भन्ने हो भने नेकपा अध्यक्ष ओली आगामी चुनावको तयारीस्वरूप मधेश झर्दै हुनुहुन्छ । मधेशको प्रदेश नं २ मा उहाँको तत्कालीन वामगठबन्धनले राम्रो परिणाम ल्याउन सकेको थिएन । भर्खरै जनकपुरका केही व्यापारी नेकपाका नवप्रवेशी बनेका छन् । उनीहरू हरेक चुनावको बेलामा कपडा फेरिएझैं पार्टी परिवर्तन गर्दै आएका देखिन्छन् ।
ओलीलाई लाग्दो हो, एकचोटि जनकपुर भ्रमण गरेर आमजनलाई प्रधानमन्त्रित्वको बोध गराउन सफल भइयो भने त्यहाँ पनि पार्टीको जनाधार थोरै बलियो बनाउन सफल भइहालिन्छ कि !
तर यसको सम्भावना खासै देखिँदैन । प्रदेशमा राजनीति गरिरहेका मधेशवादी दलका नेताहरू निरीह छन् । धेरैजसो निर्वाचित जनप्रतिनिधिहरूसँग ‘अफ द रेकर्ड’ कुराकानी गर्दा उनीहरूले प्रम ओलीको यो भ्रमणलाई रुचाएको बुझिँदैन । तर लाचारताको च्यादरमा उनीहरू बेरिएका छन् । भन्छन्, ‘पार्टी सुप्रिमोहरू नै हामीमाथि ह्विप जारी गर्छन् भने हामीसँग निरीह हुनुको विकल्प छैन ।’
जनकपुरका स्थानीय घनश्याम मिश्रका अनुसार, ‘मधेशवादी दलका केन्द्रीय नेताहरू गुहार लगाईरहेका छन् कि जेसुकै भएपनि जस्तो भएपनि संविधान संशोधन गरिपाऊँ, माइबाप !’
छिमेकी भारतका प्रधानमन्त्री कुनै पनि राज्यमा जाँदा केही आकर्षक आर्थिक प्याकेज लिएर जाने गर्छन् । विशेष प्रदेशको दर्जा दिने लोभको पोको लिएर जाने गर्छन् । आमजनमा विशेष उत्साह हुन्छ । तर प्रदेश नं २ मा देशको प्रधानमन्त्रीको सवारीको घोषणा भएपश्चात् पनि आमजनमा खासै उत्साह देखिएको छैन । बरू कतिपयमा आक्रोश छ ।
केन्द्र सरकारले प्रदेश सरकारप्रति देखाएको रवैयाका कारण जनता खासै खुशी छैनन् । तैपनि मधेशमा व्याप्त राजनीतिक सन्नाटाका बीच प्रधानमन्त्री ओलीको आसन्न भ्रमणको प्रदेश २ ले रोमान्चक प्रतीक्षा गरिरहेको छ ।
E-mail: [email protected]
Twitter: @randhirJNK
गरिबको घरआँगन कसैलाई मन पर्दैन । गरिबको लुगाफाटो कसैलाई मन पर्दैन । गरिबले ठूला कुरा गरेको कसैलाई मन पर्दैन । गरिब नाचेको, गरिब हाँसेको कसैलाई मन पर्दैन । यतिखेर गरिबले लडेको जनयुद्ध दिवस पनि कसैलाई मन ...
आज ‘सबैका लागि मर्यादित जीवन’ को आदर्श वाक्यसाथ अन्तर्राष्ट्रिय गरिबी निवारण दिवस मनाइँदै छ । भोक, रोग, अभाव र आवश्यकता पूरा भएपछि मात्र मानवीय मर्यादा पाउन सकिन्छ । नेपालमा गरिबी र असमानताका विभि...
राजधानी काठमाडौंबाट कयौं सय माइल टाढा रहेका जाजरकोट र रुकुम पश्चिम यतिबेला भूकम्पले इतिहासकै सर्वाधिक पीडामा छन् । गोधूलि साँझसँगै ओठ काँप्ने जाडो शुरू हुन थाल्छ । आमाको मजेत्रोमा लपेटिएका बच्चाहरू चि...
केही वर्षअघि विद्वान प्राध्यापक डा. अभि सुवेदीले कान्तिपुरमा लेख्नुभएको एउटा प्रसंगबाट आजको चर्चा शुरू गर्नु उपयुक्त हुनेछ । त्यस प्रसंगमा नेपाली कांग्रेसका वर्तमान सभापति शेरबहादुर देउवाले पूर्व प्रधानमन्त्रीको हैस...
उमेरले ३५ वर्ष पुग्नै लाग्दा मैले लोकसेवा आयोगको फाराम भरें । ३५ वर्ष कटेको भए फाराम भर्न पाउँदैनथें, तर नियुक्ति लिँदा भने ३५ वर्ष कटिसकेको थिएँ । लोकसेवा आयोगको सिफारिशअनुसार क्षेत्रीय सिञ्चाइ निर्देशनालयले...
नेपालको सार्वजनिक प्रशासन, विशेषतः निजामती सेवामा व्यावसायिक सदाचारिता विकास भएन भन्ने प्रश्न समय समयमा उठ्दै आएको छ । कर्मचारीमा स्वाभाविक रूपमा हुनुपर्ने कार्यसम्पादनलाई व्यवस्थित बनाउने सीप, संस्कार र अनुभवजन्य...
हामी १५औं अन्त्य गरेर १६औं योजनाको तयारीमा जाँदै छौं । दलका शीर्ष नेताबीच १६औं योजनाको विषयमा छलफल भएको छ । १५औं योजनाको असफलता र नमिलेका कुरालाई १६औं मा सुधार्छौं । हाम्रो गन्तव्य कहाँ हो भन्ने संविधानले ...
सच्चा लोकतन्त्रमा सिमान्तमा रहेको नागरिकले पनि यो देश मेरो हो भन्ने अनुभूति गर्न सक्नेछ- माहात्मा गान्धी । माथि गान्धीको भनाइ किन उद्धृत गरिएको हो भने नयाँ वर्षको आगमन भैसकेको छ र २०८० को बिदाइ बडो हर्षपूर्वक...
एक दिन काम विशेषले नयाँ सडकतिर गएको थिएँ, मोबाइल टिङटिङ गर्यो । हेरेँ पुराना मित्र जयदेव भट्टराई, सम्पादक मधुपर्क (हाल अवकाश प्राप्त) ले सम्झेका रहेछन् । हामी दुई लामो समयसम्म सँगै रह्यौँ, कहिले गोरखापत्र...