कोरोनाभाइरस महाव्याधि रोक्नका लागि संसारभरिका मानिस खोपको प्रतीक्षा गरिरहेका छन् । अनेकौं देशमा फरक फरक खोपको काम भइरहेको छ ।

ट्रायल र उत्पादनको काम शुरू गरिसकिएको छ । तर खोप बनेर मात्र महाव्याधि अन्त्य हुने सम्भावना छैन । 

खोप बने पनि सबै जनतामा पुग्ने सम्भावना नै कम हुन्छ । अफ्रिका महादेशका ४१ देशमा जम्मा दुई हजार भेन्टिलेटर छन् । १० वटा देशमा एउटा पनि भेन्टिलेटर छैन । तर अमेरिकामा एक लाख ७० हजार भेन्टिलेटर छन् । 

भेन्टिलेटर वितरणमा यो गहिरो असमानता खोपको हकमा पनि लागू हुने सम्भावना छ । गरीब देशहरू खोपबाट वञ्चित हुने सम्भावना रहेको भनी विज्ञहरूले चिन्ता व्यक्त गरेका छन् ।

अनि कोरोनाभाइरसको यो जण्ड रूप कायम रहेमा अनेकौं वर्षसम्म पर्याप्त मात्रामा खोप तयार पार्न पनि सकिँदैन । अभूतपूर्व रूपमा खोप निर्माण गर्न सकियो भने मात्र यो सम्भव छ । 

अमेरिकामा जोनसन यान्ड जोनसन कम्पनीले खोपका दाखौं डोज उत्पादनको तयारी गर्न थालेको छ । तर कुन देशले पहिले खोप पाउने हो भन्ने कुराले अन्तर्राष्ट्रिय समुदायलाई चिन्तित बनाएको छ । 

स्वास्थ्यविद्हरूका अनुसार, हर्ड इम्युनिटी प्राप्त गर्न र भाइरसको गति ढिलो गर्न संसारमा ५.६ अर्ब मानिसलाई खोपको डोन दिनुपर्ने हुन सक्छ । 

अनेकौं देशले राष्ट्रवादी दृष्टिकोण अपनाएर आफ्नै जनतालाई पहिला सुरक्षित पार्ने कोशिश गर्नेछन् । अर्को देशमा खोपको आवश्यकता बढी पर्न सक्ने भए पनि उनीहरूले आफ्नै देशमा त्यसलाई थुपार्न सक्छन् । अनि गरीब देशहरूले खोपको खर्च तिर्न गाह्रो पर्न सक्छ । 

अनि खोप बनाउने कम्पनीहरूले सबभन्दा महंगो शुल्क तिर्न सक्ने क्रेतालाई खोप बेच्न थाले पनि धनी देशले सबभन्दा बढी खोप पाउनेछन् । तर कम्पनीहरूले जुन देशमा खोप तयार पार्छन्, त्यही देशमा चाहिँ मानिसहरूलाई खोपको कमी हुन सक्छ ।