र त कोहि किन उदास नहोस् (कविता)

साहित्य

र त कोहि किन उदास नहोस् (कविता)

जेठ ११, २०७७

– – –

वी बीलिन

Advertisment

समयको राप मा डढेको जवानी छ यो जमानामा

Advertisment

म हासौं त पागल

रोऊ त कायर

यो बीच को ट्रयाजीक कमेडी मा रन्थनियको म

पुरी भए नि हेला पानि भए नि हेला

तर बनाउछन पानि पुरी र त चल्छ बजार यहा

चट कोहि पट कोहि तर बोलबाला चटपटे कै

र त कोहि किन उदास नहोस

दहि पनि हेला चिउरा पनि हेला

तर दहि चिउरे कै रेला खेला यहा

उसलाई ससुराली मन पर्दैन तर

तर उनीहरुकै छोरी देखी अन्त आँखा सर्दैन

हायल कायल छन सबै यहाँ

आफ्नै जिन्दगि को हाजिरी रजिस्टर मा गयल छन मान्छे हरु

र त कोहि किन उदास नहोस

आँखा ले बोल्छन मानब हरु

यी छिल्लिएका छन् जिउदा शब हरु

पशु नि बोल्न थालेछन् यहाँ

लक्ष्मी भन्छन पैसा लाइ तर गन्छन थुक ले यहाँ

गड पनि नहुने एक्लै बढ नि नहुने तर पनि जिन्दगी भरि गडबड नै भइरहने

चाल नै चलन जस्तो नहुने तर सबै ले मान्ने तर्कहीन चालचलन छ यहाँ

र त कोहि किन उदास नहोस

Twitter: @bbileen

– – –

मदन पुरस्कार विजेता ओझालाई गृहनगरमा सम्मान

मंसिर ४, २०८०

विसं २०७९ को मदन पुरस्कार प्राप्त गरेको ‘ऐँठन’ उपन्यासका लेखक विवेक ओझालाई गृहनगर टीकापुरमा विभिन्न संघसंस्थाले सम्मान गरेका छन् । ओझालाई नेपाल रेडक्रस सोसाइटी टीकापुर उपशाखा, उद्योग वाणिज्य सङ्घ, ...

साहित्य

कविता– को हो त्यो कानूनमा अधिकार माग्ने शिक्षक ?

असोज ३, २०८०

त्यो शिक्षकले पढायो, नेता बन्न सिकायो र त आज देशको बागडोर चलाइरहेका छौ । त्यो शिक्षकले पढायो, कर्मचारी बन्न सिकायो र त आज देशको प्रशासन चलाइरहेका छौ । त्यो शिक्षकले पढायो, डाक्टर बन्न सिकायो र त आज हजारौ...

साहित्य

तीनवटा खड्गो

असोज ६, २०८०

सानीमा भेट्न चितवन गएको थियो गोपाल चार दिन हिँडेर । राप्ती किनार नजिकको सानो गाउँमा बस्दै आएकी थिइन् उनी, जो पहाडमा खान लाउन नपुगेपछि केही वर्ष अघि पुगेकी हुन् त्यतातिर । त्यतिबेला अहिलेजस्तो यातायातको साधन...

साहित्य

जब काकाले बाँसको झाङमा चढेर दारी काट्दै गरेका राजा वीरेन्द्रलाई देखे...

कात्तिक ८, २०८०

पहाडमा उखु पेलेर खुदो पकाउने समय पारेर मधेशको गर्मी छल्न राजेन्द्र काका (ठूलो भुँडी लागेकाले हामीले मोटे अंकल भन्थ्यौं) गुल्मीको पहाड घरमा आउँथे । चैत–वैशाखको समयमा कोलबाट पेल्दै गरेको उखुको रस, रसेट...

साहित्य

रुँदारुदै हाँसेको ‘जीवन्त सम्बन्ध’

असोज १०, २०८०

गुणराज ढकाल सामाजिक सञ्जालमा अभ्यस्त हुन थालेपछि अध्ययन गर्ने बानी निकै घटेको छ । सामाजिक सञ्जालमा आउने टिप्पणीबाटै हामीले आफ्नो दृष्टिकोण बनाउने गर्दछौं । विषयको गहिराइसम्म पुगेर अध्ययन तथा विश्लेषण गर...

साहित्य

डाँफे चरीको कर्खा सुनेको त्यो दशैं !

कात्तिक ८, २०८०

असोज तेस्रो साता बिहीबार, बुकीबाट गोठ औल झर्ने दिन । लाहुरेहरू आउनु र बुकीबाट गोठालाहरूको हुल गाउँमा झर्नु दशैंको रौनक हो । ‘भोलि साँझ डाँफे चराउन जाने’, सुत्ने बेला गोठमा सल्लाह भयो । घर...

आलेख

'एमाले यो सरकारको धरौटीमा छ, बजेट सहमतिमै बन्छ'

बैशाख ७, २०८१

हामी १५औं अन्त्य गरेर १६औं योजनाको तयारीमा जाँदै छौं । दलका शीर्ष नेताबीच १६औं योजनाको विषयमा छलफल भएको छ । १५औं योजनाको असफलता र नमिलेका कुरालाई १६औं मा सुधार्छौं । हाम्रो गन्तव्य कहाँ हो भन्ने संविधानले ...

आलेख

उल्लासविहीन नयाँ वर्ष, चंगुलमा परेको लोकतन्त्र

बैशाख ६, २०८१

सच्चा लोकतन्त्रमा सिमान्तमा रहेको नागरिकले पनि यो देश मेरो हो भन्ने अनुभूति गर्न सक्नेछ- माहात्मा गान्धी । माथि गान्धीको भनाइ किन उद्धृत गरिएको हो भने नयाँ वर्षको आगमन भैसकेको छ र २०८० को बिदाइ बडो हर्षपूर्वक...

आलेख

ज्ञान र विज्ञानको भण्डार

बैशाख १, २०८१

एक दिन काम विशेषले नयाँ सडकतिर गएको थिएँ, मोबाइल टिङटिङ गर्‍यो । हेरेँ पुराना मित्र जयदेव भट्टराई, सम्पादक मधुपर्क (हाल अवकाश प्राप्त) ले सम्झेका रहेछन् । हामी दुई लामो समयसम्म सँगै रह्यौँ, कहिले गोरखापत्र...