महाभारतमा कौरव र पाण्डवहरूको युद्धमा श्रीकृष्णका नीतिहरूका कारण पाण्डवहरूले विजय प्राप्त गरे। कौरव सेनामा ठूला योद्धा थिए तर उनीहरूले अधर्मको साथ दिएकाले उनीहरूको पराजय भयो । 

अन्त्यमा भीमले दुर्योधनको वध गरिदिए । युद्ध समाप्त भएपछि सबै पाण्डवहरू दुर्योधनका पिता धृतराष्ट्रलाई भेट्न पुगे। उनीहरूसँग श्रीकृष्ण पनि थिए। 

भीमले धृतराष्ट्रका प्रिय पुत्र दुर्योधन र दुःशासनलाई निदर्यतापूवर्क मारेकाले धृतराष्ट्र रिसाएका थिए। उनी भीमलाई मार्न चाहन्थे। 

युद्धपछि श्रीकृष्णसँग युधिष्ठिर, भीम, अर्जुन, नकुल र सहदेव धृतराष्ट्रलाई भेट्न जाँदा युधिष्ठिरले धृतराष्ट्रलाई प्रणाम गरे। अन्य पाण्डवले पनि प्रणाम गरे। ​

धृतराष्ट्रले भीमलाई अँगालो हाल्ने इच्छा देखाउँदा श्रीकृष्णले तत्कालै भीमको स्थानमा भीमको फलामे मूर्ति राखे। उक्त मूर्तिलाई दुर्योधनले दिनदिनै मुक्का हान्नका लागि राखेका थिए। धृतराष्ट्र एकदमै शक्तिशाली थिए। उनले रिसको सुरमा भीमको फलामे मूर्तिलाई दुवै हातले थिचे र टुक्राटुक्रा बनाए। 

मूर्ति फुटाउँदा उनको मुखबाट रगत निस्कन थाल्यो र उनी भुइँमा लडे। केही बेरपछि उनको क्रोध शान्त भयो। उनलाई भीम मरेको जस्तो लाग्यो अनि उनी रुन थाले । तर श्रीकृष्णले धृतराष्ट्रलाई भीम जीवितै रहेको र मूर्ति तोडेको बताए । यसरी श्रीकृष्णले भीमको ज्यान बचाए।