सर्लाहीका अन्दाजी ५५ वर्षीय श्यामबाबु साहले काठमाडौंको कलंकी एरियामा ठेलागाडामा तरकारी बेचेर जीविका चलाउँदै आएका छन् ।

करीब २६ वर्षअघि काठमाडौं छिरेका साहको दैनिकी ठेलागाडाकै सहारामा बितिरहेको छ ।

शुरूमा घुम्न भनेर काठमाडौं छिरेका साहले यहीँ सानोतिनो व्यापार गर्ने निष्कर्षसहित श्रीमती र ३ छोराछोरीलाई पनि यतै ल्याए । अनि ५ जनाको परिवार यसैगरी सानोतिनो व्यापारकै सहारामा पाल्न थाले ।

अहिले कोरोना संक्रमण रोक्न भन्दै जिल्ला प्रशासनमार्फत निषेधाज्ञा जारी गरिएको छ । निषेधाज्ञा भनेर घरमा सुतेर बस्नै छुट उनले कहाँ पाउनु ? राति नै कालिमाटी पुग्छन् अनि तरकारी लिएर टोलटोलमा घुम्छन् । परिवारको दायित्वले उनलाई एकदिन पनि घरमा बस्न दिँदैन ।

केही दिनअघि उनी तरकारी लिएर सोल्टीमोड आइपुगेका थिए । बिहानको ६ बजेको थियो । एक ग्राहकलाई धनियाँ बेच्दै गर्दा प्रहरी आयो र उनको ढक तराजु खोसेर लग्यो ।

ढक नभएपछि उनी समस्यामा परेका छन् । मेहनत गरेर खाने र जीविका पाल्ने सहारा नै राज्यले खोसेर लगिदिँदा समस्या भएको उनको गुनासो छ । अहिले उनी प्लास्टिकका पोकाहरूमा अन्तैबाट जोखेर ल्याएको तरकारी बेच्छन् ।

पहिला उनी कालिमाटी बजारभित्र तरकारी बेच्थे । त्यसपछि गाडा बनाएर चप्पल व्यापार गर्न थाले । चप्पल व्यापार ओरालो लागेपछि उनी फेरि तरकारी व्यापारमा फर्किए । यस्तै दु:खजिलो गरेर उनले छोराछोरीलाई पढाइरहेका छन् । जेठो छोरो ब्याच्लर तेस्रो वर्ष र कान्छो छोरो पहिलो वर्षमा पढ्छन् । छोरी ११ कक्षामा पढिरहेकी छन् ।

२६ वर्ष लामो काठमाडौं बसाइमा उनले यो दुई वर्ष जत्तिको दु:ख कहिल्यै भोगेनन् । कोरोना आएपछि निकै कष्टपूर्ण ढंगले जीविका चलाएको उनी बताउँछन् ।

संक्रमण रोक्न भन्दै गरिएको निषेधाज्ञा आफ्नो ठाउँमा छ । तर, यसरी दैनिक रूपमा कमाएर बिहान बेलुका छाक टार्ने विपन्न वर्गतर्फ राज्यको ध्यान जान सकेको छैन ।

राहत त परको कुरा यसरी ढक तराजुसमेत खोसेर भोकभोकै बस्नुपर्ने अवस्था सिर्जना गरिएको छ ।

हेर्नुस्, भिडियोमा :