×

NMB BANK
NIC ASIA

खाना बाँड्दै हिँड्ने युवक

काठमाडौंका गल्लीमा असहायलाई खाना बाँड्दै हिँड्ने एक 'अनागरिक'को कथा

साउन १३, २०७८

NTC
Sarbottam
Premier Steels
Marvel

केही दिनअघि राजधानी काठमाडौंको घण्टाघर अगाडि एउटा अनौठो दृश्य देखियो ।

Sagarmatha Cement
Muktinath Bank

पछाडिको सीटमा क्रेट बाँधिएको साइकलमा एक युवक अघि बढ्दै थिए ।


Advertisment
RMC TANSEN
IME BANK INNEWS
shivam ISLAND

साइकलको अगाडि टाँसिएको थियो– दाइको तातो खाना ।


Advertisment
Nabil box
Kumari

सो दृश्यले स्वाभाविक रूपमा ध्यान तान्यो । उनका सामु पुगेर केही जिज्ञासा राखेँ ।

Vianet communication
Laxmi Bank

***

नाम कृष्ण श्रीवास्तव । उमेर २५ वर्ष । पहिचान नै यत्ति मात्र ।

भारतीय नागरिक रहेकी आमा लागूऔषध कारोवारको मुद्दामा नेपालमा जेल परेपछि उनी यहीँको अनाथालयमा हुर्किएका रहेछन् ।

संस्थामै रहेर एसएलसी र बाहिर निस्किएपछि प्लस टुसम्मको अध्ययन गरेको बताउने श्रीवास्तव नेपालमा कोरोना महामारी शुरू भएदेखि नै खाना बाँड्ने काममा सक्रिय रहेछन् ।

स्पोन्सरले घरभाडा तथा खानाका लागि दिएको र ज्यालादारी कामबाट कमाएको पैसा समेत यही काममा लगाएको उनको दाबी छ ।

***

कुराकानीका क्रममा उनले यसरी आफ्नो कथा सुनाए–

पहिलो लकडाउन हुँदा म भक्तपुर बस्थें ।

सीटीईभीटीबाट अटोमोबाइल कोर्स गरिरहेको थिएँ ।

यही बीचमा लकडाउन भयो ।

मलाई काठमाडौंको अवस्था कस्तो छ भनेर हेर्न मन लाग्यो ।

हस्पिटलको कार्ड बनाई हातमा ब्यान्डेज बाँधेर काठमाडौं आएँ ।

ठमेल पुग्दा मान्छेहरूको साह्रै बिजोग देखें ।

लकडाउन भएको ३/४ दिन भइसकेको थियो । सबैले खाना मागिरहेका थिए ।

त्यसपछि विभिन्न टीमसँग मिलेर खाना बाँड्ने काममा सक्रिय भएँ ।

सेकेन्ड लट (निषेधाज्ञाको समय)मा चाहिँ म आफैंले बाँडेको छु ।

आफूसँग बचत भएको केही पैसाबाट खाना बाँड्न थालें ।

अहिलेचाहिँ कसैले सहयोग दिनुभयो भने त्यसैबाट बाँडिरहेको छु ।

जस्तै, कसैले आज मेरो 'बर्थ डे' छ, सहयोग गर्न चाहन्छु भनेर पैसा दियो भने म त्यही पैसाले खाना बनाएर बाँड्छु ।

अहिले एक दिन बिराएर खाना खुवाइरहेको छु ।

लकडाउनको शुरूमा दैनिक ४ सय ५ सय जनासम्मलाई खाना खुवाएँ ।

अरू ठूल्ठूला ठाउँमा गएर खाना खुवाउँछन्, मचाहिँ साइकलमा कुनाकाप्चामा जान्छु ।

सडकमा सुतिरहेका मान्छेलाई उठाएर खाना खुवाउँछु ।

टुँडिखेलदेखि बालाजु र नयाँ बसपार्कसम्म पुगेर खाना खुवाउने गरेको छु ।

***

म सानै उमेरदेखि संस्थामा हुर्किएको बच्चा हो ।

१८ महिनाको हुँदा मलाई नेपाल बाल संगठन गृहमा लगिएछ ।

त्यो सरकारी संस्था हो ।

त्यहाँ लैजाँदा म निकै सानो थिएँ । मलाई थाहा नै छैन ।

७/८ वर्षको हुँदा पीए नेपाल नामक संस्थामा शिफ्ट गरियो । म त्यहीँ हुर्किएँ ।

संस्थाबाट निस्किएपछि धेरै दु:ख पाएँ ।

जंगलमा गएर रुखमा पनि बसेको छु । सडकमा सुतें । भोकै पनि बसें ।

लकडाउन भएपछि धेरैले दु:ख पाएको देखें ।

कतिले पैसा माग्छन्, पैसाभन्दा खाना दिनु राम्रो लागेर खाना बाँड्न थालें ।

***

मलाई मिडियामा आएर चर्चा कमाउनु छैन ।

तर, म नागरिकताका लागि लडिरहेको छु । त्यसका लागि केही सहयोग मिल्छ कि भन्ने आशा छ ।

नागरिकता नहुँदा निकै दु:ख पाएँ ।

केही काम गरौं वा जागिर खाऔं भन्दा नागरिकता चाहिन्छ ।

मलाई इन्डियन भन्छन्, तर इन्डियन भन्ने प्रमाण छैन ।

नेपाली भनुँ भने नेपाली भन्ने प्रमाण पनि छैन ।

मेरो आमा इन्डियन हो ।  

उहाँ नेपालको जेलमा हुँदा म संस्थामा हुर्किएँ ।

मैले जानेदेखि नै नेपालमा छु ।

नागरिकताका लागि सीडीयो कार्यालयमा गएँ । कानून छैन, कानूनमै व्यवस्था नभएसम्म हुँदैन भन्नुभयो ।

ममी इन्डियन भएका कारण इन्डिया गएर ३ चोटीसम्म नागरिकताका लागि प्रयास गरें । तीनैचोटी रिजेक्ट गरिदिए ।

ममीलाई ठाउँ खोजेर इन्डियामै राख्दिएको छु । अरूको घरमा काम गर्नुहुन्छ ।

चुनाव आउँदा नागरिकताका लागि प्रयास गरिदिनुस् भनेर ममीलाई भनेको छु । चुनावमा भोटका लागि गरिदिन्छन् कि भन्ने आशा छ ।

नेपालमा पनि मैले प्रयास गरिरहेको छु ।

मलाई नागरिकता चाहिएको छ । नागरिक बन्न चाहन्छु ।

भारत वा नेपाल जहाँको नागरिकता भए पनि हुन्छ ।

माया त नेपालकै लाग्छ ।

यहीँ हुर्किएँ । घर नै यही हो जस्तो लाग्छ ।

हेर्नुहोस्, भिडियो :

***

पीए नेपाल नामक संस्थाकी संस्थापक इन्दिरा रानाले पनि कृष्ण श्रीवास्तव नाम गरेका ती युवक आफ्नो संस्थामा हुर्किएको पुष्टि गरिन् ।

१० वर्षको उमेरदेखि संस्थाको संरक्षणमा हुर्किएको उनको भनाइ छ । यद्यपि अहिले भने संस्थाबाट बाहिरिसकेको रानाले जानकारी दिइन् ।

'आमा भारतीय नागरिक हुन् । उनी लागूऔषधको मुद्दामा वीरगञ्जमा पक्राउ परेकी थिइन् । पछि केन्द्रीय कारागारमा सारियो,' रानाले भनिन्, 'बुवा पनि इन्डियन नै रहेको र मृत्यु भएको जानकारी हामीलाई गराइएको थियो ।'

आफूहरूले पनि नागरिकताका लागि पहल गरिदिएको, तर आमाबुवा नै भारतीय नागरिक भनेर अस्वीकृत भएको उनले जानकारी दिइन् ।

hAMROPATRO BELOW NEWS
TATA Below
फागुन २६, २०८०

पोखराका अशोक खड्काको पारिवारिक वातावरण सानैदेखि उद्यमशीलताको थियो । उनका बुवा सधैं एकै सुझाव दिइरहन्थे– नेपालमै केही गर्नुपर्छ । उनको बालमस्तिष्कमा त्यही छाप पर्यो । विदेश जाने सोच कहिल्यै बनाएनन् । नेप...

माघ १३, २०८०

रोल्पाका देवराज बुढामगर गाउँकै साधारण किसान हुन् । परिवर्तन गाउँपालिका–४ पाथावाङ निवासी देवराजका ६ छोरी र एक छोरा सरकारी जागिरे छन् । छोराको आसमा ६ छोरी जन्माए देवराज र उनकी श्रीमती नन्दाले । हुन पन...

मंसिर ३०, २०८०

बुधवार काभ्रेको धुलिखेलस्थित काठमाडौं विश्वविद्यालयका १ हजार ८३८ जना विद्यार्थीमाझ सनम ढकाल दृश्यमा आए । एमबीबीएसमा सर्वोत्कृष्ट भएर गोल्ड मेडल ल्याउँदै सनम दीक्षित भएसँगै सबैमाझ परिचित भएका हुन् ।  काठम...

फागुन ५, २०८०

श्रीमान्–श्रीमती नैं शाखा अधिकृत, त्यो पनि एकसाथ । यस्तो सुखद संयोग सरकारी सेवामा प्रवेश गर्न चाहनेमध्ये कमैलाई मात्र जुर्ने गर्छ । तर, गुल्मीको धुर्कोट गाउँपालिका वडा नम्बर–६ का सुरेन्द्र पाण्डे र रमित...

माघ २०, २०८०

नृत्यका पारखीहरूका लागि लुम्बिनी प्रदेशमा लोकप्रिय नाम हो किशोर थापा । रुपन्देहीका किशोरको परिचय खाली नृत्यकार (डान्सर)मा मात्र सीमित छैन । उनी नृत्य निर्देशक, गायक, मोडल र फूटबल खेलाडीको रूपमा समेत उत्तिकै च...

कात्तिक १९, २०८०

समय : आइतवार बिहान ७ बजे  स्थान : नलगाड नगरपालिका, १ चिउरी, जाजरकोट (भूकम्पले सबैभन्दा धेरै क्षति पुर्‍याएको ठाउँ)  ‘मेरी आमालाई किन यस्तो भयो ? मलाई पनि बाँच्न मन छैन,...

अपराजित जनयुद्धको पराजित कथा

अपराजित जनयुद्धको पराजित कथा

चैत १४, २०८०

सामान्यतः मानव समाजको आजसम्मको इतिहास जनयुद्धको इतिहास हो भन्दा फरक पर्दैन । किनकि, समयका प्रत्येक खण्डमा चाहे ती स्पाटाहरू होउन् या चार्टिष्टियन, सिलेसियाली होउन् या कम्युनाडोहरू अनि वोल्सेभिक–भियतकङ्&ndash...

निर्मोही राज्य र युगीन अवतारको प्रतीक्षामा नेपाली समाज

निर्मोही राज्य र युगीन अवतारको प्रतीक्षामा नेपाली समाज

चैत १२, २०८०

रूढिवादी र पछौटे समाजले सधैँभरि अवतारको प्रतीक्षा गर्दछ । प्रतीक्षा गर्नेले आफू केही पनि कर्म गर्दैन र उसलाई पौरखमा त्यति विश्वास पनि हुँदैन ।  सामान्यतया व्यक्तिगत जीवनमा भाग्य र सामाजिक जीवनमा अवतारको प्रत...

सत्यको खोजी

सत्यको खोजी

चैत १०, २०८०

कसैले आएर सत्य भनेको के हो ? भनेर सोध्यो भने हामी अलमलिन्छौँ । कसैले केही भनौँला कसैले केही । अझ कसैले त सत्य भनेको सत्य नै हो भन्न पनि बेर लगाउन्नौँ । तर सत्य त्यो मात्र होइन । सत्य भनेको हामी आफैँ हौँ । सत्य...

x