मिटरब्याजीले दिएको पीडा : सोनारले विष पिए, केही न्यायका लागि प्रशासन धाउँदै

मोरङको कटहरी गाउँपालिका– ३ का ३२ वर्षीय विनित सोनारले यही साउन ७ गते जिल्ला प्रशासन कार्यालय मोरङबाट बाहिरिने क्रममा विष पिए ।

विष सेवनबाट गम्भीर बिरामी भएका उनलाई कोशी अस्पताल हुँदै नोबेल मेडिकल कलेज लगियो । नोबेलमा उपचारका क्रममा १० दिनपछि साउन १७ गते (बुधवार) बिहान उनको मृत्यु भयो ।

सामान्यरूपमा हेर्दा यो एउटा ‘आत्महत्या’जस्तो मात्र देखिए पनि यसको मूल जड भने मिटरब्याजीले दिएको पीडासँग जोडिएको छ ।

सोनार परिवारका सदस्यहरूको कुरा मान्ने हो भने विराटनगरको आर.के. चिल्ड्रेन अस्पतालअगाडि चियानास्ता पसल सञ्चालन गर्दै आएका उनले ४ वर्षअगाडि डा. नितेष तिवारीसँग ७ लाख रुपैयाँ ऋण लिएका थिए ।

जबकि डा. तिवारीले भने १५ लाख रुपैयाँ ऋण दिएको दाबी गर्दै आएका छन् । उनीहरूबीच लेनदेनको कुनै कागजात छैन ।

७ लाख लिएबापत १५ लाख रुपैयाँ बुझाइसक्दा पनि अझै १२ लाख रुपैयाँ बाँकी रहेको भनेर तनाव दिएको भन्दै सोनारकी पत्नी रिताले डा. तिवारीविरुद्ध जिल्ला प्रशासन कार्यालयमा उजुरी दिएकी थिइन् ।

सँगै डा. तिवारीले पनि सोनारविरुद्ध चेक बाउन्सको उजुरी दिएका थिए । ऋणको जमानीस्वरूप लिएको चेकमा जथाभावी रकम भरेर चेक बाउन्स गराएको पीडित परिवारको आरोप छ ।

मिटरब्याजको उजुरी परेपछि जिल्ला प्रशासन कार्यालय मोरङले दुवै पक्षलाई साउन ७ गते छलफलका लागि बोलाएको थियो ।

छलफल निष्कर्षमा नपुगेपछि मोरङका सहायक प्रमुख जिल्ला अधिकारी प्रदीप साहले पाँच दिनभित्र मिलेर नआएको अवस्थामा उजुरीलाई प्रक्रियामा लैजाने बताएका थिए ।

छलफलमा सहमति नभएपछि प्रशासन कार्यालयबाट बाहिरिने क्रममा प्रहरीले चेक बाउन्समा उनलाई पक्राउ गर्‍यो । सोनारले गोजीमा राखेको विष निकालेर तुरुन्तै पिए । अन्ततः यो घटना उनको मृत्युको कारण बन्यो ।

सोनारको मृत्युपछि परिवारले मिटरब्याजमा ऋण लगाउने डा. तिवारीविरुद्ध किटानी जाहेरी दर्ता गराएको छ ।

प्रहरीले डा. तिवारीलाई पक्राउ गरी कर्तव्य ज्यान मुद्दामा म्याद थप गरेर अनुसन्धान गरिरहेको छ ।
.....

विराटनगर– ४ का वीरेन्द्रकुमार मण्डललाई पनि एक वर्षअगाडि लिएको १५ लाख रुपैयाँ ऋण तनावको कारण बनिरहेको छ ।

उनले २०७९ सालको असारमा औषधि व्यवसायी दीपनारायण यादवसँग १५ लाख रुपैयाँ लिएका थिए ।

१५ लाखको साँवा र ब्याज गरी एक वर्षभित्र (२०८० जेठसम्ममा) २३ लाख रुपैयाँ तिर्दासमेत ऋण चुक्ता नभएको उनको गुनासो छ ।

अझै ३२ लाख रुपैयाँ तिर्नुपर्ने भन्दै दिनरात ‘टर्चर’ दिइएको उनको गुनासोसहित उनले जिल्ला प्रशासन कार्यालय मोरङमा यादवविरुद्ध उजुरी दिएका छन् । उनको उजुरी विचाराधीन छ ।
.....

विराटनगर– १२ की सिम्रन भुजेलको समस्या पनि उस्तै छ । 

उनले ४ वर्षअगाडि नातामा नन्द पर्ने महिलासँग १ लाख ५० हजार रुपैयाँ ऋण लिएकी थिइन् ।

साँवा र ब्याज गरी साढे ६ लाख तिरिसक्दा पनि अझै ४ लाख रुपैयाँ बाँकी रहेको भनेर हिसाब देखाइएको भन्दै उनी उजुरी लिएर जिल्ला प्रशासन पुगेकी छन् । यी केही प्रतिनिधिमूलक घटना मात्र हुन् ।

गृह मन्त्रालयले जिल्ला प्रशासनमा उजुरी दिन आह्वान गरेपछि मोरङमा मात्र २ सय २० जना मिटरब्याजपीडितले निवेदन दर्ता गराएको सहायक प्रमुख जिल्ला अधिकारी प्रदीप साहले लोकान्तरलाई जानकारी दिए ।

प्रशासनमा दर्ता भएका २२० उजुरीमध्ये ५७ वटामा दुवै पक्षबीच सहमति भएको छ । १५ वटा निवेदनमा सहमति हुन नसकेपछि अदालत पठाएको उनले बताए । बाँकी उजुरी अझै विचाराधीन अवस्थामा छन् ।

मिटरब्याजका कैयन पीडित सुकुम्वासी बनेका छन् । अधिकांश भने लिएकोभन्दा कयौं गुणा बढी रकम तिरिसक्दा पनि ऋणमुक्त हुन सकेका छैनन् ।

संसद्बाट मिटरब्याजसम्बन्धी कानून बनिसकेकाले पीडितले न्याय पाउने आशा भने गर्न थालेको देखिन्छ । तर, अझै यो समस्या विकराल अवस्थामा छ ।