×

NMB BANK
NIC ASIA

बुटवलमा जन्मिए रगतको अभावसँग लड्ने थुप्रै सिपाही, अब हुँदैन अभाव

पुस २१, २०७५

NTC
Sarbottam
Premier Steels
Marvel

बुटवल – बुटवल उपमहानगरपालिका–१ की रूपकेशरी बज्रचार्यले ५६ पटक रक्तदान गरिसकेकी छन् । ६२ वर्षीया बज्रचार्यले २०५४ सालदेखि नियमित रक्तदान गर्न थालेकी हुन् ।

Muktinath Bank

उनी गोल्ड मेडलिस्ट हुन् । ५० पटकभन्दा बढी पटक रक्तदान गर्नेलाई नेपाल रक्तसञ्चार केन्द्रले गोल्डमेडलिस्ट प्रदान गर्छ । 


Advertisment
RMC TANSEN
IME BANK INNEWS
shivam ISLAND

काठमाडौंबाट बुटवल आउँदै गरेको गाडी बुटवल नजिकै दुर्घटनामा पर्यो । दुर्घटनाका घाइतेलाई बुटवलस्थित लुम्बिनी अञ्चल अस्पतालमा ल्याइयो । त्यहाँ बिरामीलाई रगत अभाव खड्कियो । बज्रचार्य अस्पतालमा नै थिइन् ।


Advertisment
Nabil box
Kumari

बिरामीका आफन्त रगत दिन तयार भएनन् । रूपकेशरी रगत दिन तयार भइन् । तर महिनावारी भएका कारण उनले रगत दिन मिलेन । उनी सम्झन्छिन्, ‘रगतको अभावले जीवन र मृत्युको संघारमा पुगेको बिरामी, घाइतेलाई बचाउन रगत दान गर्नुपर्छ भनेर अठोर गरी बुटवल लायन्स क्लबले आयोजना गरेको रक्तदान कार्यक्रमबाट नियमित रक्तदान गर्न शुरू गरे । म २०१३ सालमा जन्मिएकी हुँ । मेरो शरीरले थामेसम्म म नियमित रक्तदान गर्नेछु ।’

Vianet communication
Laxmi Bank

बुटवलकै सुरेन्द्र शाक्यले पनि ४९ पटक रक्तदान गरिसकेका छन् । उनले पनि २०५५ सालदेखि नियमित रक्तदान गर्न थालेका हुन् । ‘रक्तदान मानवीय सेवाको लागि गर्छु र त्यसमा मैले आत्मसन्तुष्टि पाउँछु,’ शाक्यले भने, ‘बिरामीका आफन्तले रगत नपाउँदा निन्याउरो अनुहार र पाइसके पछिको खुशीको अनुहार देखेरै गर्व महसुस हुन्छ ।’ शाक्य नेपाल स्वयम्सेवी रक्तदाता समाज रूपन्देहीको उपाध्यक्ष समेत हुन् ।

तिलोत्तमा नगरपालिका–३ योगिकुटीकी सृया ज्ञवाली जम्मा २२ वर्षकी भइन् । उनले हालसम्म १६ पटक रक्तदान गरिसकेकी छन् । उनले १८ वर्षको उमेरदेखि रक्तदान शुरू गरेकी हुन् । उनले हरेक ३–३ महिनामा नियमित रक्तदान गर्दै आएकी छन् । 

उनी भन्छिन्, ‘मानिसको सबैभन्दा पुण्य काम रक्तदान हो । कसैको जीवन बचाउनुजस्तो पुण्य काम अरू हुँदैन । अझै पनि धेरैजसो मानिसहरू रगत दिन डराउँछन् । रक्तदान गरेर कोही पनि कमजोर हुँदैन । दिने व्यक्तिलाई पनि कुनै समस्या हुँदैन ।’ 

बुटवलमा विवेक प्रधानले पनि ५४ पटक रक्तदान गरिसकेका छन् । उनी ४१ वर्ष मात्र भए । ‘हामी कसैलाई रगतको अभाव हुन दिन्नौं । जहाँ चाहियो त्यही पुग्छौं, नभए हाम्रो नियमित सम्पर्कमा भएका युवाहरूलाई पठाउछौं,’ उनले भने ।

बुटवल–७ का विकासजंग बस्नेतले २५ पटक रक्तदान गरिसकेका छन् । २०६७ सालदेखि शुरू गरेका २८ वर्षीया बस्नेतले आफ्नो जन्मदिन कार्तिक १३ गतेदेखि नियमित रक्तदान गर्न थालेका हुन् । बस्नेतले रक्तदान आफूले मात्रै गर्न हुन्न, अरूलाई पनि प्रेरित गर्ने खालका स्टाटस उनको फेसबुक वालमा पटक–पटक राखिएको देख्न सकिन्छ ।

नेपाल स्वयम्सेवी रक्तदाता समाजका अध्यक्ष कृष्ण चौहान क्षेत्रीले ५९ पटक रक्तदान गरिसकेका छन् । उनलाई रूपन्देहीका जीवनदाता भनेर पनि चिनिन्छ । युवा शिक्षक महेश खनालले पनि ३० पटक रक्तदान गरिसकेका छन् ।

रूपन्देहीका १ सय युवाले नियमित रक्तदान गर्छन् । रूपन्देहीमा पछिल्लो समय धेरै संघसंस्था रक्तदान गर्न सक्रिय छन् । रूपन्देही नेपालकै रक्तदान गर्ने सक्रिय युवा भएको जिल्लामा पर्ने ‘ब्लड बैंक’ रूपन्देही दाबी गर्छ । संघले वार्षिक उत्सव, साधारणसभा तथा अधिवेशनमा रक्तदान कार्यक्रम राख्छ भने युवाहरू जन्मदिनमा रक्तदान गर्न थालेका छन् ।

युवा सक्रिय भएपछि ५ नम्बर प्रदेशको राजधानीमा रगतको अभाव अझै खड्किएको छैन । रूपन्देहीमा अहिले पनि दैनिक ६० देखि ७० युनिट रगतको माग छ । दैनिक ५० देखि ५५ युनिट मात्र रगत ‘कलेक्सन’ हुन्छ ।

नेपाल स्वयम्सेवी रक्तदाता समाजका अध्यक्ष कृष्ण चौहान क्षेत्री माग अनुसार रगत संकलन नभएपनि रगतको अभाव नहुने बताउँछन् । ‘यहाँ माग अनुसार रक्तदान भएको छैन,’ क्षेत्रीले भने, ‘तर बिरामीलाई अप्ठ्यारो पनि छैन । स्वयम्सेवी रक्तदाता समाजमा ५ सयभन्दा बढी डोनरको सञ्जाल छ । रगत तत्काल आवश्यक परे उनीहरू सम्पर्क नम्बर, रगतको ग्रुप र रक्तदान गरेको कति समय भयो सबै हामीसँग हुन्छ । उनीहरूलाई खबर गर्छाैं, जहाँ बिरामीलाई रगत चाहिएको हो त्यही पुग्छौं ।’

बजार क्षेत्रका युवाहरू रक्तदान गर्नुपर्छ भन्ने भावनाको विकास भएपनि अझै ग्रामीण र तराई क्षेत्रमा रक्तदान गर्न मानिसहरू डर मान्छन् । ‘रक्तदान गर्नका लागि जसलाई पनि साहै्र मेहनत गरेर मनाउनु परिरहेको छ । क्याम्पस, विद्यालय र युवा पुस्तामा रक्तदानको चेतना विस्तार गर्न जरूरी छ,’ स्वयम्सेवी रक्तदाता समाजको उपाध्यक्ष शाक्यले भने । 

रूपन्देहीमा रहेका धेरै अस्पतालमा रगतको माग बढ्दो छ । रुपन्देहीमा २०४४ सालमा ब्लड बैंक खुलेको थियो । 

hAMROPATRO BELOW NEWS
TATA Below
कात्तिक १९, २०८०

समय : आइतवार बिहान ७ बजे  स्थान : नलगाड नगरपालिका, १ चिउरी, जाजरकोट (भूकम्पले सबैभन्दा धेरै क्षति पुर्‍याएको ठाउँ)  ‘मेरी आमालाई किन यस्तो भयो ? मलाई पनि बाँच्न मन छैन,...

माघ १३, २०८०

रोल्पाका देवराज बुढामगर गाउँकै साधारण किसान हुन् । परिवर्तन गाउँपालिका–४ पाथावाङ निवासी देवराजका ६ छोरी र एक छोरा सरकारी जागिरे छन् । छोराको आसमा ६ छोरी जन्माए देवराज र उनकी श्रीमती नन्दाले । हुन पन...

फागुन ५, २०८०

श्रीमान्–श्रीमती नैं शाखा अधिकृत, त्यो पनि एकसाथ । यस्तो सुखद संयोग सरकारी सेवामा प्रवेश गर्न चाहनेमध्ये कमैलाई मात्र जुर्ने गर्छ । तर, गुल्मीको धुर्कोट गाउँपालिका वडा नम्बर–६ का सुरेन्द्र पाण्डे र रमित...

माघ ५, २०८०

मनीषा जीसीको वास्तविक नाम विष्णु घर्ती क्षेत्री हो । गुल्मीको धुर्कोट गाउँपालिका– ३ हाडहाडेकी विष्णुलाई धेरैले मनीषा भनेर चिन्छन् । उनै मनीषा लोक सेवा आयोगले लिएका पाँचवटा परीक्षामा एकसाथ नाम निकालेर अह...

मंसिर १४, २०८०

प्रगतिशील राजनीतिको 'फ्रन्टलाइन'मा देखिने नेताहरू जति कठोर हुन्छन्, त्यो भन्दा बढी ‘इमोसनल र सेन्टिमेन्टल’ पनि हुन्छन् । त्यस्तै ‘इमोसनल फिलिङ्स’का बाबजुद परिस्थितिले कठोर बन्दै गएक...

कात्तिक २५, २०८०

बुटवलका कुलचन्द्र पाण्डे सफल पर्यटन व्यवसायी हुन् । कुनै समय भारतको एउटा कम्पनीमा काम गरेका पाण्डे अहिले रूपन्देहीमा ‘एसियन ब्राण्ड’ चम्काउने ‘टुरिजम’ उद्यमीका रूपमा चिनिन्छन् । तीन दशकअघि...

ओलीलाई फापेको सनराइज हल

ओलीलाई फापेको सनराइज हल

बैशाख १२, २०८१

ललितपुरको गोदावरीस्थित सनराइज हलमा नेकपा (एमाले)का दुई महत्वपूर्ण कार्यक्रम भए । एमालेको प्रथम विधान महाधिवेशन (२०७८ असोज १५ र १६ गते) सनराइज हलमै भएको थियो । विधान महाधिवेशनले विभाजनदेखि चौतर्फी घेराबन्दी...

'एमाले यो सरकारको धरौटीमा छ, बजेट सहमतिमै बन्छ'

'एमाले यो सरकारको धरौटीमा छ, बजेट सहमतिमै बन्छ'

बैशाख ७, २०८१

हामी १५औं अन्त्य गरेर १६औं योजनाको तयारीमा जाँदै छौं । दलका शीर्ष नेताबीच १६औं योजनाको विषयमा छलफल भएको छ । १५औं योजनाको असफलता र नमिलेका कुरालाई १६औं मा सुधार्छौं । हाम्रो गन्तव्य कहाँ हो भन्ने संविधानले ...

उल्लासविहीन नयाँ वर्ष, चंगुलमा परेको लोकतन्त्र

उल्लासविहीन नयाँ वर्ष, चंगुलमा परेको लोकतन्त्र

बैशाख ६, २०८१

सच्चा लोकतन्त्रमा सिमान्तमा रहेको नागरिकले पनि यो देश मेरो हो भन्ने अनुभूति गर्न सक्नेछ- माहात्मा गान्धी । माथि गान्धीको भनाइ किन उद्धृत गरिएको हो भने नयाँ वर्षको आगमन भैसकेको छ र २०८० को बिदाइ बडो हर्षपूर्वक...

x