काठमाडौं – सोभियत संघको पतन भएपछि छाएको अव्यवस्थाका बीच राष्ट्रपति बनेका भ्लादिमिर पुटिनको नेतृत्वमा रुसले विगत पाँच वर्षमा रुसको अर्थतन्त्रलाई विस्तार गर्नुका साथै भूराजनीतिक प्रभुत्व पनि बढाइरहेको छ । 

सन् २०१४ मा क्राइमियालाई नियन्त्रणमा लिएपछि अनि पूर्वी युरोपमा सैन्य हस्तक्षेप गर्न थालेपछि रुसमाथि पश्चिमी मुलुकहरूले प्रतिबन्ध लगाएका थिए । त्यतिखेर ऊ एक्लो र अछुत देश मानिएको थियो । 

पश्चिमीहरू एक सुरमा पुटिनको निन्दा गरिरहेका थिए । उनीहरूको दबाबमूलक रणनीतिका कारण रुसको दृष्टिकोणमा परिवर्तन आउने आकलन थियो । अमेरिकाका तत्कालीन राष्ट्रपति बाराक ओबामाले रुसलाई क्षेत्रीय शक्ति भन्दै अपमान गरेका थिए । कुनै समयमा विश्व महाशक्ति बनेको रुसलाई यसले ठेस पुगेको थियो । 

अहिले रुस वैश्विक प्रभुत्व बढाउने काम गरिरहेको छ । अमेरिकाको जासूसी विभागका अनुसार, रुसले डोनल्ड ट्रम्पमार्फत अमेरिकी चुनावलाई प्रभावित पार्ने कोशिश गरेको थियो । रुसल् अफ्रिका र दक्षिण अमेरिकामा आफ्नो भूमिका बढाइरहेको छ अनि युरोपेली मुलुकहरूको मतभेदबाट पनि फाइदा उठाइरहेको छ । 

पश्चिम एसियामा यो परिवर्तन स्पष्ट देखिन थालेको छ । सिरियामा सैन्य अभियान शुरू गरेको चार वर्षपछि रुसले अमेरिकालाई स्थानापन्न गर्दै उक्त क्षेत्रको मुख्य खेलाडी बन्न थालेको छ । 

केही दिनको अन्तरमा पुटिनले टर्कीका राष्ट्रपतिसँग फोनमा कुरा गरेर मस्को आउने निमन्त्रणा दिए । उनले इरजरायलका प्रधानमन्त्रीसँग सुरक्षा विषयमा कुरा गरे र साउदी अरब तथा यूएईको भ्रमण गरेर आए । 

पश्चिम एसियामा रुसको बढ्दो सक्रियताको संकेत यसले दिएको छ । 

रुसी पत्रिका मोस्कोव्स्की कोम्सोमोलेट्स लेख्छ 

पश्चिम एसियाको वर्तमान परिस्थिति अमेरिकाका पूर्व परराष्ट्रमन्त्री हेनरी किसिंगर र उनको वैश्विक भूराजनीतिक चेसको समयमा विश्वासयोग्य समेत थिएन । अमेरिका दिनको उज्यालोमै बाटो बिराउँदैछ भने रुसको कूटनीति निकै अघि बढेर गएको छ । 

रुस अहिले संसारभरि मध्यस्थकर्ता र राजनीतिक बिचौलियाको भूमिका निर्वाह गरिरहेको छ । कुनै पनि क्षेत्रीय शक्तिले उसलाई बेवास्ता गर्न सक्दैन ।

सिरिया–टर्की सीमाबाट अमेरिकी सैनिकहरू फिर्ता बोलाउने ट्रम्प प्रशासनको निर्णयले रुसको प्रभाव बढेको देखिन्छ । 

उत्तरपूर्वी सिरियाको वर्तमान हालतबाट रुसलाई विभिन्न किसिमका फाइदा हुन सक्छन् । 

सिरियाली राष्ट्रपति बशर अल असदको मुख्य राजनीतिक तथा सैन्य सहयोगी रुस नै हो । सिरियाली सरकारले जति बढी भूभागमा नियन्त्रण कायम गर्छ, रुसका लागि त्यति लाभदायक हुन्छ । 

कुर्दहरूलाई छोड्दा सिरियामा अमेरिकाप्रतिको विश्वसनीयता गुमेको छ । यस्तोमा रुसले पश्चिम एसियामा सबै पक्षहरूका अगाडि आफू मात्र मध्यस्थकर्ता र शान्ति स्थापना गर्ने देशका रूपमा प्रस्तुत गर्ने अवसर पाएको छ । रुसका सुरक्षा बलहरू पहिलेदेखि नै उक्त क्षेत्रमा गश्ती गरिरहेका छन् । सन्देश स्पष्ट छ– क्षेत्रमा शान्ति चाहिएमा रुसको शरण पर । 

हालैका वर्षहरूको रुस पश्चिमी देशहरूको गठबन्धन, विशेषगरी युरोपेली संघ र नाटोको आन्तरिक मतभेद, को फाइदा उठाएर उनीहरूलाई कमजोर बनाउन थालेको छ । नाटोको सदस्य मुलुक टर्कीले अन्य सदस्यसँग मतभेद कायम राखेमा रुसका लागि लाभदायक हुन्छ । अमेरिका टर्कीसँग पहिलेदेखि आक्रोशित छ किनकि उसले रुससँग एस–४०० एयर डिफेन्स सिस्टमको सम्झौता गरेको छ । 

सन् २०१५ मा रुसले सिरियामा अन्तर्राष्ट्रिय आतंकवादलाई पछार्ने प्राथमिकता रहेको भन्दै सैन्य अभियान थालेको थियो । तर अहिले ऊ पश्चिम एसियामा प्रभाव बढाउन थालेको छ । 

विश्व राजनीतिमा रुसको सक्रियता बढिरहेको बेलामा पश्चिममा राजनीतिक आत्मनिरीक्षणको समय चलिरहेको छ । 

फ्योदोर लुक्यानोभ भन्छन्, ‘अमेरिका र युरोपेली शक्तिहरू दुई वर्षअघिको तुलनामा अहिले बढी आत्मनिरीक्षण गरिरहेका छन् । रुसका प्रतिद्वन्द्वीहरूले रुसलाई एक्ल्याउन खोजेको भए पनि रुसले पश्चिम एसियामा बाह्य दबाबको वातावरणमा शानदार लचिलोपन र कौशलको परिचय दिएको छ ।’

रुसको प्रभाव विस्तार भए पनि केही कठिनाइ चाहिँ छन् । 

रुस आर्थिक महाशक्ति हैन । उसको अर्थतन्त्र कमजोर छ र यो कमजोरी कायम रहेमा उसको वैश्विक महत्त्वाकांक्षालाई झड्का लाग्न सक्छ । 

पश्चिम एसियाको कुरा गर्दा त्यो जटिल क्षेत्र हो । त्यहाँ विभाजन, अविश्वास र घृणाको वातावरण छ । रुस त्यहाँ मध्यस्थकर्ताका रूपमा अघि आएको भए पनि उसले शान्ति शहाल गर्न कठिन कूटनीतिक सन्तुलन बनाउनुपर्ने हुन्छ ।

बीबीसीबाट